Artykuły

"F (V) ICD-10. Transformacje" w reż. Pawła Łysaka w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w ramach Międzynarodowego Aneksu Festiwalu Prapremier. Pisze Aneta Kyzioł w Polityce.

Najnowsza premiera Teatru Polskiego w Bydgoszczy "V (F) ICD -10. Transformacje" Artura Pałygi w reż. Pawła Łysaka powstała w ramach międzynarodowego projektu Goethe-Institut "After the fall /Po upadku. Europa po 1989 roku", będącego próbą teatralnego uchwycenia przemian w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu. Bydgoska sztuka przedstawia je w nieco wyolbrzymionej formie, na przykładzie grupy upośledzonych, którzy stają się symbolem wszystkich tych, którzy nie wytrzymali tempa przemian i nie zdołali przystosować się do nowych warunków. W małej sali, otoczonej zdjęciami-emblematami ostatnich 20 lat - od papieża Polaka, przez Wałęsę, Adama Małysza, Michaela Jacksona i Lecha Kaczyńskiego przed komputerem - opowiadają swoje historie, przysiadają się do widzów, wciągają ich w rozmowy, czasem zanurkują między nich w poszukiwaniu kotka, czasem każą klęknąć i odśpiewać pieśń-mo-dlitwę za ojczyznę. Lesiu (Michał Jarnicki) - niewidomy i głuchy od 30 lat - robi listę zapachów i dźwięków, które zniknęły wraz z PRL. Teresa (Karolina Adamczyk) załamała się, kiedy zobaczyła, jak ojciec-komunista drze partyjną książeczkę, odtąd panicznie boi się świata. Bohaterka Marty Ścisłowicz nie wytrzymała współzawodnictwa w korporacji. Schizofrenik Karol (Michał Czachór) w radiu słyszy Matkę Boską. Jerzy (Mirosław Guzowski) w odezwach wygłaszanych na rynku nawołuje ludzi do opamiętania się. Fantastycznie grany bydgoski spektakl z jednej strony jest metaforą wykluczenia w systemie kapitalistycznym, z finałową sceną nakręconą w centrum handlowym, będącym dla ludzi, których jedynym dochodem jest renta, jak wyprawa na inną planetę. Z drugiej - relacją ze świata osób upośledzonych, tym ciekawszą, że złożoną z autentycznych historii, które opowiedzieli Arturowi Pałydze sami upośledzeni - uczestnicy prowadzonych przez niego warsztatów dziennikarskich.