Artykuły

O Festiwalu Gdańska Korporacja Tańca pisze Magdalena Szałachowska w Gazecie Wyborczej-Trójmiasto.

Miłość, przyjaźń, zdrada, formowanie człowieka wbrew jego woli i wyzwolenie - to tematy czterech premierowych choreografii, które były prezentowane w gdańskim Żaku podczas Festiwalu Gdańska Korporacja Tańca.

Krąg utworzony z kamieni, ogień i ulotne pióra, a w kręgu balia z obracającą się kobietą. Widownia wchodzi cicho, zastanawiając się, czy już się zaczęło czy się spóźnili. Nie. Tak miało być. To sen, w który się powoli wkradamy, który już się zaczyna. Tak ku zaskoczeniu większości widzów rozpoczynał się w gdańskim klubie Żak premierowy pokaz Teatru Kam "Kołem się toczę", przedstawienie dwóch młodych artystek z Torunia - Kamili Jezierskiej i Kamili Jankowskiej, które, opierając pomysł sztuki na własnych snach, wprowadziły widownię w bardzo oniryczną i magiczną atmosferę.

Ich choreografia to opowieść o najbardziej pierwotnych uczuciach drzemiących w człowieku - o miłości, przyjaźni - a także o zdradzie. Wszy sto opowiedziane za pomocą tańca - szczerego i bardzo naturalnego ruchu ciał dwóch kobiet, prowadzących się nawzajem.

Nie było to żadnym zaskoczeniem, że największe zainteresowanie podczas festiwalu wzbudziły dwa premierowe spektakle: "Bonsai" i "Zwłoki" w wykonaniu tancerza, choreografa i szefa teatru Dada von Bzdülöw - Leszka Bzdyla [na zdjęciu]. Dotychczas Leszek Bzdyl sam przygotowywał swoje choreografie. Teraz ciekawość widzów pobudzał fakt, że opracowanie spektakli powierzył tancerzom i choreografom Katarzynie Chmielewskiej ("Bonsai") i Andrzejowi Morawcowi ("Zwłoki"). - Wolę być na scenie niż z drugiej strony - mówi Leszek Bzdyl. - Coraz bardziej chcę być partnerem dla innych - dodaje.

Mimo braku konsultacji między choreografami oba spektakle znakomicie się uzupełniały. "Bonsai" to rzecz o formowaniu człowieka wbrew jego woli, o odgórnie narzucanych limitach, które w spektaklu zobrazowane zostały zarówno za pomocą stroju, jak i niesamowitej plastyki ruchu bohatera. "Zwłoki" zaś to etiuda o wyzwoleniu, o zrzucaniu trupiej formy, o tym, co w każdym z nas siedzi i czemu musimy dać upust, by nie zwariować. Zarówno w "Zwłokach", jak i w "Bonsai" taniec współczesny, pantomima i gra aktorska stały się nierozerwalną materią widowiska. To dowód na to, że taniec współczesny jest zajęciem intelektualnym, a sprawność ciała dostarcza zaledwie alfabetu, za pomocą którego można wyjąkać, wysylabizować lub też wyrecytować sceniczny poemat.

Kolejną nową prezentacją Korporacji był przedpremierowy spektakl "Radosna. Jezioro" Anny Haracz. Jest to opowieść przepełniona subtelnością, oparta na ciekawym pomyśle (interpretacja 58 heksagramu starochińskiej "Księgi Przemian"), ale jeszcze nie do końca przekonywająca widzów. Jest to, niestety, zaledwie zarys przyszłej choreografii. Etiuda domaga się pewnych uzupełnień, rozwoju akcji, które dadzą tej interesującej już opowieści czytelność i siłę. Trzydniowy festiwal tańca współczesnego zakończył się w sobotę. Kolejną edycję zaplanowano na sierpień.

* * *

Gdańska Korporacja Tańca to niezależne zrzeszenie tancerzy, choreografów, reżyserów i muzyków, dzięki którym Trójmiasto stało się silnym ośrodkiem tańca współczesnego. Inicjatorem korporacji byt Leszek Bzdyl - tancerz, choreograf, aktor, szef teatru Dada von Bzdülöw. Po raz pierwszy festiwal odbył się w sierpniu 2002 roku. Już rok później wiadomo było, że będzie to impreza cykliczna. Obecnie festiwal ma swoją coroczną letnią i zimową edycję.

Charakterystyczną cechą Korporacji jest różnorodność stylów oraz technik reprezentowanych przez poszczególne teatry. To zrzeszenie niezależnych twórców, którzy wybierają własną estetykę, konwencję i problematykę przedstawienia. To właśnie ta niejednorodność stanowi o potencjale Korporacji, która nie mieści się w granicach teatru offowego czy też teatru tańca.