Artykuły

Najnowsza propozycją Teatru Współczesnego jest spektakl "Komiczna siła", który na podstawie sztuki brytyjskiego dramaturga Alana Ayckbourna wyreżyserowała Anna Augustynowicz, dyrektor artystyczna teatru.

Rzecz dzieje się w niedalekiej przeszłości "gdy już wszystko się zmieniło, oprócz ludzkiej natury". W operach mydlanych na przykład zamiast aktorów występują androidy. Mimo drobnych awarii sprawdzają się w tej roli znakomicie. Co się jednak stanie, gdy aktoid zacznie nagle ujawniać osobowość? Czy w aktoidce można się zakochać? Odpowiedzi na te absurdalne pytania wiele mówią o ludzkiej naturze...

Sztukę na zamówienie Teatru Współczesnego przetłumaczyła Małgorzata Semil.

Na scenie zobaczymy m.in.: Annę Januszewską, Iwonę Kowalską, Magdalenę Myszkiewicz, Marlę Seweryn (gościnnie), Krzysztofa Czeczota (debiut na scenie przy Wałach Chrobrego), Wojciecha Brzezińskiego, Mirosława Guzowskiego i Jacka Polaczka.

Do współpracy Augustynowicz zaprosiła Marka Brauna (scenografia), Wandę Kowalską (kostiumy), Jacka Wierzchowskiego (muzyka) i Krzysztofa Sendkego (reżyseria światła).

Premiera w piątek o godz. 19. Premiera studencka, czyli specjalne przedstawienie dla braci żakowskiej, odbędzie się 20 marca (bilety dla studentów 8 zł).

Po spektaklu teatr zaprasza na spotkanie z aktorami i twórcami spektaklu.

Prapremierę belferska (dla nauczycieli) zaplanowano dzień później.

Patronat medialny nad przedstawieniem sprawuje "Gazeta Wyborcza" i Radio PSR.

Dla Gazety Anna Augustynowicz, reżyser

W przedstawieniu, które przygotowujemy, chcemy przeprowadzić dowód na istnienie w człowieku naturalnej inteligencji emocjonalnej - jeśli uda nam się wyzwolić śmiech, będzie to świadczyło, że jeszcze nie do końca daliśmy się wprasować w schemat nowoczesnej cywilizacji, że ciągle jesteśmy posiadaczami intuicji, która pozwala nam śmiać się z samych siebie.

Razem z Alanem Ayckbournem próbujemy zbadać mechanizm comic potential, owej siły komicznej napędzającej ludzkie działanie, uruchamiającej grę. Sprawdzimy, gdzie jest granica między aktorem a aktoidem, gdzie kończy się człowiek, a zaczyna android?

Komedia Ayckbourna pokazuje miłosne perypetie młodziutkiego pisarza i aktoidki - maszyny do grania w telewizyjnych serialach. Razem z bohaterami będziemy poszukiwać prawdy o tożsamości człowieka, możliwości jego bycia poza grą. Może się okazać, że aktoid jest bardziej ludzki niż człowiek...

Anna Augustynowicz, reżyseria

Ukończyła teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie Wydział Reżyserski PWST w Krakowie (1989). Od roku 1991 związana jest ze szczecińskim Teatrem Współczesnym, w którym debiutowała "Klątwą" Wyspiańskiego. Od września 1992 r. jest dyrektorem artystyczny tej sceny.

Do najważniejszych jej realizacji należy zaliczyć polskie prapremiery sztuk Stiga Larssona: "Naczelny" (1993; realizacja Teatru Telewizji -1999), "Siostry, bracia" (1995), "Powrót skazańca" (1998), a także "Bez czułości" (1995) Clare Mclntyre. Spektakle te przygotowała na małej scenie Teatru w Malarni, którą uruchomiła w 1992 r. Na scenie tej zrealizowała również prapremierową realizację dwóch scenariuszy Marka Koterskiego "Kocham. Nas troje" (1998). Na dużej scenie wyreżyserowała m.in. prapremierowe spektakle: "Magnifikat" Włodzimierza Szturca (1995), "Młoda śmierć" Grzegorza Nawrockiego (1996), "Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu" Wernera Schwaba (1997), "Popcorn" Bena Eltona (1999), a także "Iwonę, księżniczkę Burgunda" Witolda Gombrowicza (1996), "Balladynę" Juliusza Słowackiego (1998), "Sen nocy letniej" Williama Szekspira (2000), "Moralność pani Dulskiej" (2000), "Miłość na Krymie" Sławomira Mrożka (premiera: marzec 2001), "Pasożyty" Mariusa von Mayenburga (spektakl przygotowany w koprodukcji z Teatrem Polskim w Poznaniu; prapremiera polska: grudzień 2001), "Polaroidy" Marka Ravenhilla (prapremiera: kwiecień 2002 - nagroda za reżyserię na II Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona 2002" w Zabrzu; Bursztynowy Pierścień 2002 dla najlepszego przedstawień a sezonu.

Ważniejsze realizacje poza Szczecinem: "Życie wewnętrzne" Marka Koterskiego w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu (1989), "Agnes" Catherine Anne w Teatrze im. Horzycy w Toruniu (1997; realizacja Teatru Telewizji - 2000), "Tylko ta pchła" Naomi Wallace w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2000), "Po deszczu" Sergi Belbel (2000) oraz "Mąż i żona" Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (2002).

W 1995 r. Anna Augustynowicz otrzymała nagrodę krytyków teatralnych Szczecina Oko Recenzenta za promowanie dramaturgii współczessnej, w 1996 nagrodę za reżyserię "Iwony, księżniczki Burgunda" na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych "Klasyka Polska", w 1998 otrzymała Paszport Polityki za "mądre i odważne przedstawienia oraz kształt artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie", na Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach zdobyła nagrodę główną Laur Konrada za reżyserię spektaklu "Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu", a wyreżyserowana przez nią "Balladyna" zajęła drugie miejsce w Ogólnopolskim Konkursie na Inscenizację Dzieł Polskich Romantyków.

Marek Braun, scenografia

W roku 1985 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, prowadzi tam pracownię wystawiennictwa. Współpracuje z wieloma teatrami w Polsce, m.in. Śląskim w Katowicach, im. Słowackiego, im. Jaracza w Łodzi, im. Osterwy w Lublinie, Nowym w Poznaniu, Wybrzeże w Gdańsku i Starym Teatrem w Krakowie.

Z Teatrem Współczesnym w Szczecinie współpracuje od roku 1993 ("Wierzyciele" Strindberga). Przygotował scenografię do sztuk: "Bez czułości", "Magnifikat" (nagroda ministra kultury i sztuki), "Siostry, bracia", "Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu", "Śmierć i dziewczyna", "Kocham. Nas troje", "Balladyna", "Sekskomedianocy letniej", "Powrót skazańca", "Popcorn", "Sen nocy letniej", "Przystanek", "Miłość na Krymie", "Pasożyty", "Oskar i Ruth" i "Polaroidy".

Za swoją pracę otrzymał kilka nagród, w tym nagrodę krytyki szczecińskiej Oko Recenzenta.

Arkadiusz Buszko, asystent reżysera

Absolwent Wydziału Aktorskiego we Wrocławiu - filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (1990). Zaraz po studiach podjął pracę w Teatrze Współczesnym, gdzie zadebiutował rolą Girgesza w "Sodomie" Juliana Strykowskiego. Inne jego kreacje to m.in.: Młodzieniec w "Drugim szczęściu Hioba" Anny Kamieńskiej (II 1990), Głuptas w "Figlach kobiet" Williama Szekspira (IX 1991), Tage w "Naczelnym" Stiga Larssona (VI 1993), Lotnik w "Małym księciu" Antoine'a de Saint-Exupery'ego (XI 1993), Wielkostopie w "Pożądaniu schwytanym za ogon" Pabla Picassa (II 1994), Yossarian w "Paragrafie 22" Josepha Hellera (VI 1994), Królewicz w "Królewiczu i żebraku" Marka Twaina (XI 1996), Hermann w spektaklu "Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu" Wernera Schwaba (III 1997), Andrew w "Sekskomedii nocy letniej" Woody'ego Allena (IX 1998), Pinokio w "Pinokaiu" Carla Collodiego (III 1999), Mężczyzna w "Przystanku" (III 2000), Jonathan w "Polaroidach" (IV 2002).

Występował też na kameralnej scenie Klubu 13 Muz w "jednorękim" Williamsa (rola tytułowa) oraz "Kwartecie" Mullera (w duecie z Beatą Zygarlicką). Kierował Teatrem Pantomimy, przez kilka sezonów prowadził Klub Gońca Teatralnego przy Teatrze Współczesnym. Występuje w kabaretowej Piwnicy przy Krypcie. Obecnie jest kierownikiem artystycznym zamkowego Teatru Krypta. Twórca spektakli plenerowych wykorzystujących duże formy plastyczne (szczudła, maski, ogień, metaloplastykę).

Ściśle współpracuje z Teatrem Kana, gdzie prowadzi pracę warsztatową oraz realizuje monodramy ("Ja, Henryk Bilke", "Rajski ptak" - reż. Zbigniew Duczyński).

Wanda Kowalska, kostiumy

W 1997 r. ukończyła ASP w Łodzi (projektowanie ubioru). Ma na koncie współpracę kostiumograficzną m.in. przy takich produkcjach, jak "Historia kina w Popielawach" w reż. J.J. Kolskiego, "Ogniem i mieczem" w reż. J. Hoffmana, "Zakochani" w reż. P. Wereśniaka, "Daleko od okna" w reż. J.J. Kolskiego. Opracowała kostiumy do spektakli "Miłość na Krymie" reż. A. Augustynowicz (Teatr Współczesny w Szczecinie), "Jaś i Małgosia" (reż. S. Szaciłowski, Teatr w Płocku - scenografia i kostiumy). "Pamiętajcie o rocznicach" (reż. M. Chronowski, Teatr Studyjny w Łodzi - scenografia i kostiumy).

Jacek Wierzchowski, muzyka

Ukończył Akademię Muzyczną w Poznaniu, filia w Szczecinie. Jest kompozytorem, muzykiem Filharmonii Szczecińskiej, nauczycielem. W1994 r. otrzymał nagrodę wojewody szczecińskiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury. Opracował muzykę m.in. do spektakli "Byłem, jestem" w reż. Konrada Pawickiego (Teatr Współczesny w Szczecinie, 1990); "Figle kobiet" (reż. Bogusław Kierc, Teatr Współczesny w Szczecinie, 1991); "Patyki I patyczki" (reż, Bogusław Kierc, Teatr Lalek "Pleciuga" w Szczecinie, 1992); "O Janku, co psom szył buty" (reż. Bogusław Kierc, PWST we Wrocławiu, 1993); "Balladyna" (reż. Bogusław Kierc, Teatr im. S. Jaracza w Olsztynie, 1994); "Grzeszna miłość" (reż. Bogusław Kierc, Teatr Współczesny w Szczecinie); "Panna Julie" (reż. Marian Dworakowski, Scena Propozycji Aktorskich, Teatr Współczesny w Szczecinie, 2002); "Śluby panieńskie" (reż. Marian Dworakowski, Teatr Współczesny w Szczecinie,2003).

W 2002 r. wydał płytę z muzyką teatralną pt. "Kochanie".

Krzysztof Sendke, reżyseria światła

Ma na koncie nagrody m.in. za reżyserię światła w "Dziadach" Macieja Prusa (1985) oraz w spektaklu "Romeo i Julia" Waldemara Zawodzińskiego.

Współpracował ze szczecińskim Teatrem Współczesnym, Polskim oraz Operą na Zamku, a także m.in. gdyńskim Teatrem Muzycznym, poznańskim Polskim, łódzkim Jaracza i warszawskim Powszechnym.

Krzysztof Czeczot, debiut

Absolwent PWSF, TViT w Łodzi (2002; studia ukończone z wyróżnieniem). Przedstawienia dyplomowe: "Suburbia" Erica Bogosiana w reż. Tomasza Hynka (2001; rola Normana); "Popcorn" Bena Eltona w reż. Jana Maciejowskiego (2002; rola Wayne'a). Filmy: "Głośniej od bomb" w reż. Przemysława Wojcieszka (2000), "Haker" w reż. Janusza Zaorskiego (2001). Teatr Telewizji: "Żółtodzioby", reż. Mikołaj Haremski (2001).

Zdobył Grand Prix "Jantar 2001" na XX Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fabularnych "Młodzi i kino" w Koszalinie za rolę w "Głośniej od bomb"; pierwszą nagrodę aktorską na XX Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi za obie role w przedstawieniach dyplomowych i nagrodę zespołową za oba spektakle.