Łuk triumfalny
Telewizyjna inscenizacja powieści Ericha Marii Remarque'a (1898-1970), jednej z najbardziej lubianych książek tego niemieckiego pisarza. Debiutanckie utwory Ericha Paula Remarka, bo tak się naprawdę nazywał i tak początkowo podpisywał swe opowiadania, nie wzbudziły zainteresowania czytelników ani krytyków.
Dopiero wydana w 1928 roku pacyfistyczna powieść "Na Zachodzie bez zmian" uczyniła z Remarque'a jednego z najsławniejszych wówczas autorów europejskich.. Na kolejny tak wielki sukces wydawniczy przyszło pisarzowi czekać blisko dwadzieścia lat.
Stał się nim właśnie "Łuk triumfalny" - wydana w 1946 powieść, która powstała w USA, dokąd Remarque emigrował po ucieczce z nazistowskich Niemiec. Krytyka wprawdzie zżymała się na melodramatyzm utworu, ale czytelnicy przyjęli go z entuzjazmem. Wiele wydań, tłumaczenia na wszystkie prawie europejskie języki, ciesząca się wielkim powodzeniem wersja filmowa, to miara triumfu powieści Remarque'a.
Przedstawia ona dramatyczne losy doktora Ravica, niemieckiego uciekiniera w Paryżu, W przededniu wybuchu II wojny światowej. Ravic, utalentowany chirurg, był w Niemczech lekarzem naczelnym wielkiego szpitala. W Paryżu przebywa nielegalnie dzieląc los wielu emigrantów i uciekinierów, którym odmówiono prawa pobytu. Nie mając prawa wykonywania swego zawodu we Francji, aby zdobyć środki utrzymania, Ravic wynajmuje się paryskim lekarzom i wykonuje za nich trudniejsze operacje. Przypadkowo spotyka osobę równie jak on samotną i zagubioną, podrzędną aktorkę Joannę Madou. Między tym dwojgiem rodzi się wielkie uczucie, które jest ucieczką i próbą znalezienia bezpiecznej przystani w "normalnej" miłości.
Adaptacja powieści do wymiarów spektaklu telewizyjnego wymagała dokonania znacznych skrótów. Krzysztof Zaleski, twórca przedstawienia, zrezygnował z wielu wątków skupiając się na historii związku Joanny i Ravica. Ich dziwna miłość rozwija się w poczuciu zagrożenia i stałej obecności śmierci, z którą przychodzi spotykać się bohaterom w rzeczywistości i w bolesnych wspomnieniach.
Tworząc sugestywny, pełen emocjonalnego napięcia nastrój, spektakl wydobywa to, co najistotniejsze w utworze Remarque'a - dramat walki człowieka z losem, przeciw wyrokom historii. Walki heroicznej, bo skazanej na przegraną, ale przez to bliskiej i wzruszającej.
