"Beatrix Cenci"
Łańcuch zbrodni, krwawych, okrutnych, za które trzebi ponieść konsekwencje: ponieść lub samemu sobie wymierzyć. Bezradność wobec własnych czynów-? Rozgrzeszenie samego siebie? Nic takiego nie istnieje - w każdym razie w tym przedstawieniu.
Słowacki pisząc "Beatrix Cenci" skomplikował intrygę, zbrodnicze czyny poprzedzielał scenami miłosnymi, nie szczędził okrucieństwa, nie skąpił akcentów melodramatycznych. Przystępując do reżyserii tej sztuki (niezwykle rzadko grywanej i przecież nie najlepszej ze sztuk Słowackiego) GUSTAW HOLOUBEK postanowił nieco uporządkować, oczyścić materię dramaturgiczną, nadać jej cechy przypowieści o skomplikowanych ludzkich losach, wydobyć i ujawnić, te siły motoryczne, które rządzą ludzkimi instynktami, namiętnościami, żądzą. Chciał tę tragedię uczynić w jaki sposób szlachetną, a w każdym razie pozbawić ją cech odrażających, ścieniować jej drastyczność.
Walorem tego spektaklu niewątpliwie stała się kompozycja, staranny, przemyślany, chwilami piękny układ kadrów, wypracowanie każdego gestu i ruchu, każdego niemal spojrzenia. Zyskał w ten sposób Holoubek wraź z realizatorem telewizyjnym Mieczysławem Małyszem coś znaczącego, coś, co rzadko oglądamy, na małym ekranie - harmonię obrazu. Tu - poparta doskonalą scenografią MARCINA ST AJEWSKIEGO.
Sadząc, że nie to jedynie miało stanowić o wadze przedstawienia TV, przyznać muszę, że mniej mnie przekonała gra namiętności, to, co w tej sztuce uderza czytelnika: skontrastowanie nienawiści i miłości, burzliwa ekspresyjność doznań i równie ekspresyjne ich wyrażanie.
W roli tytułowej wystąpiła MAGDALENA ZAWADZKA, wzruszająca w scenie sądu i pożegnania z kochankiem. Matką Cencich była mocna i pewna niemal do ostatka swych racji ALEKSANDRA ŚLĄSKA. Warto z uznaniem odnotować rolę PIOTRA. FRONCZEWSKIEGO (Fabrycy) i JANA ENGLERTA (Giano Biani). Tym razem mniej przekonywał zbyt teatralny i zbyt naturalistyczny W roli Księdza Negri - ZDZISŁAW WARDEJN. Występowali także: H. BOROWSKI, B. PŁOTNICKI, K. STRASBURGER, B. BURSKA.
