Friedrich von Flotow
Ur. 26 IV 1812, Teutendorf (Wielkie Księstwo Mecklenburg - Schwerin). Zm. 24 I 1883, Darmstadt.
Fryderyk Flotow, syn wielkich właścicieli ziemskich, przeznaczony był przez rodziców do kariery dyplomatycznej. Dłuższy pobyt w Paryżu wpłynął na rozwój jego zainteresowań muzycznych i na podjęcie systematycznych studiów u Antoniego Reichy. Publiczny debiut kompozytorski Flotowa miał miejsce w 1839. Zaprezentował on paryskiej publiczności operę pt. "Le naufrage de la Meduse" ("Zatonięcie Meduzy"), napisaną wespół z dwoma innymi kompozytorami: A. Grisarem i A. Pilatim. W ślad za nią poszły dalsze dzieła, wychodzące już w całości spod pióra Flotowa. Stopniowo wzrastało uznanie otaczające młodego kompozytora i mnożyły się sukcesy jego oper na europejskich scenach. W 1856 objął Flotow stanowisko intendenta operowego w Schwerinie i pozostawał tam przez lat kilkanaście. Potem powrócił do Paryża; przez pewien czas działał też w Wiedniu. Ostatni okres życia spędził w Niemczech.
Dorobek kompozytorski Flotowa obejmuje 18 oper (z których do dziś utrzymały się w repertuarze jedynie "Marta" i "Alessandro Stradella") oraz 2 balety. Innych gatunków twórczości nie uprawiał niemal zupełnie (do nielicznych jego utworów instrumentalnych należy "Kwartet smyczkowy"). Jakkolwiek Flotow był z pochodzenia Niemcem, to jednak na stylu jego muzyki zaważyły silnie paryskie studia i późniejsze lata spędzone we Francji. Wpływ francuskiej muzyki - w pierwszym rzędzie wczesnoromantycznych oper i baletów Boleldieu oraz Aubera - jest w jego twórczości niewątpliwy; niektóre arie z oper Flotowa zbliżają się po trosze do stylu włoskiego bel canta.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
