16 lutego 1978
Majakowski Szajny w Teatrze Studio
Warszawa, Teatr Studio: premiera Majakowskiego w inscenizacji Józefa Szajny z muzyką Zygmunta Koniecznego. Spośród obsady recenzenci zwrócili uwagę szczególnie na rolę Wiesława Drzewicza (Obcy), a ponadto Ireny Jun (Matki), Anny Milewskiej (Wdowy) i Heleny Norowicz (Aktywistka). Scenariusz widowiska zawierał fragmenty Łaźni i Pluskwy oraz wiersze Majakowskiego.
Niebieski horyzont tną piramidy z ażurowych krzeseł, poeta fruwa na pokracznej miotle-łopacie, w czerwone niebo wstępuje kościotrupi szkielet; aktorzy kryją się w pomarańczowo-czarnych kombinezonach, a wymiar niezwykłości nadają im symboliczne rekwizyty, pstrzące kostium – karabiny, kostury, łańcuchy. Wszystko to przaśne, zbrudzone, zmięte, pokraczne. Ton plastyki współbrzmi z gniewnym słowem poety, uskrzydla je też nastrojowa muzyka Zygmunta Koniecznego.
Zespół aktorski, jak to już u Szajny zazwyczaj bywa, pracuje ofiarnie, ale bez okazji dla osobistej satysfakcji. Wyjątek uczynił reżyser dla Wiesława Drzewicza, który w roli Obcego (Naczdyrdupsa) mógł popisać się komediową soczystością gry, w błyskotliwych fragmentach Łaźni wręcz dominując całość obrazu. Partnerowała Drzewiczowi z perwersyjną nieco figlarnością Helena Norowicz jako Aktywistka. Aktywna aż po smakowity pół strip-tease!
(Witold Filler, Zwycięstwo i śmierć poety, „Express Wieczorny” 1978, nr 53)
Janusz Legoń (2022)