Roman Szmidt
SZMIDT, Szmid, Szmydt, Schmidt, Smith, Romuald Józef, także Roman (ok. 1858 Warszawa - 13 VII 1924 Warszawa), aktor. Był synem Józefa S. i Teodory z Wastowskich, mężem -> Bronisławy Sz. Podawana przez "Scenę Polską" data urodzin S. (7 IX 1868) jest błędna, ponieważ już w 1879 występował on w zespołach Z. Bergmana w Puławach i Zamościu oraz P. Ratajewicza w Tomaszowie Lubelskim i Hrubieszowie. W 1881 grał w Ciechanowie w zespole F. Stobińskiego, w 1884 u tegoż w Wieluniu, w 1888 w Łowiczu u K. Kremskiego (wiadomości z tych lat nie są pewne, mogą częściowo dotyczyć -> Aleksandra Sz.). W latach późniejszych trudnił się przede wszystkim suflowaniem (niekiedy tylko występował). Należał do zespołów: K. Kremskiego (1890), K. i S. Sarnowskich (1892), W. Glogera w Płocku (sez. 1895/96), Cz. Janowskiego, oraz do zespołu L. Dobrzańskiego i Z. Przybylskiego. W sez. 1897/98 i początkowo w sez. 1898/99 był suflerem w pozn. T. Polskim, w 1898 powierzono mu funkcję "trzeciego suflera dramatu" w WTR, od 1901 do 1913 pracował stale jako sufler w Łodzi. W następnych latach pracował przede wszystkim w Warszawie, m.in. w T. Małym (1913), t. Czarny Kot (1916, 1918-22), Qui Pro Quo (1923). W sez. 1917/18 należał do zespołu T. Polskiego i grał m.in. Szymona ("Judasz z Kariothu").
Bibl.: Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Scena pol. 1923 z. 4-6, 1924 z..3; Akt zgonu 1924/266 z parafii św. Krzyża, LSC Warszawa-Śródmieście.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polkiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
