Stefania Płaskowiecka
PŁASKOWIECKA Stefania, Stanisława, zamężna Nodari (działała 1903-1918), tancerka. Uczyła się w warsz. szkole baletowej; 2 XI 1903 tańczyła w mazurku dzieci w czasie widowiska dla cara w Skierniewicach, a w styczniu 1904 w Warszawie w dziecięcej partii Betsy ("Wieszczka lalek"). Od 1907 była koryfejką baletu WTR, w 1911 solistką w zespole A. Pawłowej; na pocz. 1912 z baletem M. Mordkina była w Stanach Zjednoczonych, tańczyła wtedy m.in. Przyjaciółkę Swanildy ("Coppelia") i solowy taniec "Papillon". Jesienią 1912 wróciła do zespołu Pawłowej. Potem występowała w Warszawie, np. w Salach Redutowych (1913), na scenie T. Nowości (sez. 1914/15). Następnie do ok. 1918 była znowu w zespole A. Pawłowej, ceniona jato tancerka klasyczna. Tańczyła wtedy m.in. pas de deux w "Menuecie" I. Paderewskiego, taniec cygański i czardasza L. Grossmana w duecie z P. Zajlichem Po wyjściu za mąż za Włocha, osiadła w Buenos Aires.
Bibl.: Pudelek: Balet 1867-1915; Wysocka: Dzieje; Straus: Repertuar 1914-15.
Ikon.: Fot. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
