Mansfeld Gross
GROSS Mansfeld (ur. ok. 1845 - działał do 1902), aktor, śpiewak. Był synem Wilhelma G., mężem -> Sabiny G. Debiutował w 1869 w warsz. t. ogr. Tivoli; śpiewał tu partie tenorowe oraz grał w komediach. W 1870 występował w zespole B. Eulenfelda w Nowym Dworze (styczeń) i w warsz. t. ogr. Czyste pod dyr. J. Russanowskiego (lato), w 1871 w t. ogr. Tivoli i w t. ogr. Prado, w 1872 w t. ogr. Pod Lipką. Następnie wyjechał na prowincję i występował w zespołach: w 1873 W. Dębskiego (Sandomierz i Radom), w 1874 A. Bucholtza (Mława, Janów, Płock i Sieradz), w 1875 M. Krauzego (Włocławek) i W. Dębskiego (Radom), w 1877 F. Stobińskiego (Kibarty, Ostrów - latem), w 1878-79 w zespole B. Kremskiego i H. Wójcickiego (Płock, Włocławek i Łowicz), w 1880-81 H. Krauzego (w 1880: Puławy i Sandomierz, w 1881: Janów, Biłgoraj i Tomaszów), w 1881-82 M. Krauzego (w 1881 Krasnystaw, 1882 Zamość), 1882-83 F. Ratajewicza (w 1882 Zamość, w 1883 Hrubieszów), w 1892 Cz. Janowskiego (warsz. t. ogr. Belle Vue i Łódź), w 1893 w Lublinie, a w 1894 znowu w Łodzi. W 1902, nie występując już zawodowo na scenie, organizował w Łodzi przedstawienia amatorskie. Uważany był za aktora użytecznego. Grał m.in. Łapigrosza ("Bednarze"), Maksymiliana Moora ("Zbójcy"), Piotra Dziszewskiego ("Radcy pana radcy"), Moska ("Chłopi arystokraci"), Herkulesa ("Spotkanie"), Petryłłę ("Miód kasztelański"), Grzegorza ("Damy i huzary"), Księdza ("Mazepa").
Bibl.: Filier: Melpomena; Echo 1877 nr 165; Kur. codz. 1870 nr 27; Afisze Bucholtzów, WAPLublin; Krzesiński: Raptularz.
Ikon.: Fot. pryw. (tbl. dla M. Krauzego) - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
