Aleksander Kossorotow
KOSSOROTOW Aleksander (2 IV 1821 Żerniki k. Hrubieszowa - grudzień 1852 Lublin), śpiewak. Był synem Hilarego i Marii K., mężem -> Bronisławy Marianny K. W 1840-45 był w t. krak. chórzystą, a potem naczelnikiem chóru; niekiedy śpiewał też solowe partie basowe, jak np. Dobrosław ("Bojomir i Wanda, czyli Zamek na Czorsztynie"), Justynian ("Belizariusz"). Grał też w orkiestrze na flecie. W 1846 przeniósł się do Warszawy, debiutował 30 IV w t. warsz w partii Kacpra ("Wolny strzelec") i został zaangażowany. "Głos świeży, silny, basowy, znajomość muzyki - pisał J.T.S. Jasiński - przemówiły za przyjęciem go w nadziei, że czas, praca, uzupełnią brak w jego scenicznym ukształceniu". Śpiewał m.in. Orowista ("Norma"). Po roku został zwolniony, ponieważ "zaniedbał się tak, że dar natury zmarnował lenistwem" (J.T.S. Jasiński). Później wyjechał na prowincję, gdzie był nauczycielem muzyki. 3 II 1849 ożenił się w Lublinie z B. Kossakowską. W 1852 mieszkał w Lublinie i został przyjęty do zespołu K. Królikowskiego, nie występował jednak z powodu choroby.
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Meciszewskiego; Krzesiński: Koleje życia s. 302, 341; Akt ślubu w jednej z parafii lubelskich (wg informacji S. Dąbrowskiego); Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
