Matylda Płodowska
PŁODOWSKA Matylda Natalia, także Pfeifer-Płodowska (działała 1851-1874), śpiewaczka. Była uczennicą T. Nideckiego. Debiutowała w warsz. T. Wielkim pod nazwiskiem Pfeifer-Płodowska 3 IV 1851 w partii Kamili ("Zampa"), a następnie wyjechała na dalsze studia wokalne do Niemiec i Mediolanu, gdzie kształciła się u F. Lampertiego. Po kilku latach występów na scenach włoskich przyjechała do Warszawy i 17 IX 1859 wystąpiła w T. Wielkim w sopranowej partii Leonory ("Trubadur"). Wg recenzenta "Ruchu Muzycznego" - "głos jej pozbawiony tonów niskich, na wysokie niedostateczny, w średnich pełny i dźwięczny, a w ogóle czysty i sympatyczny". Potem śpiewała m.in. Elwirę ("Ernani"). W 1860 wyjechała ponownie za granicę i występowała w Berlinie, Vichy i in. miastach Europy, a w 1865 w zespole opery włoskiej w Meksyku. Śpiewała tam m.in. Gildę ("Rigoletto"), Łucję ("Łucja z Lammermooru"), Amelię ("Bal maskowy"). W 1866 występowała w Nowym Jorku. W prasie amer. chwalono jej głos i zdolności dramatyczne. Po wielu latach występów za granicą wróciła w 1873 do Warszawy, gdzie udzielała lekcji śpiewu i występowała na prywatnych koncertach (m.in. w marcu 1874).
Bibl.: SMP; Sowiński: Słownik muzyków; Kur. codz. 1874 nr 53: Kur. warsz. 1851 nr 90; Ruch muz. 1859 nr 38; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
