Janusz Sarnecki
SARNECKI Janusz (ok. 1892 Warszawa - 14 XI 1930 Sosnowiec), aktor, reżyser, dyr. teatru. Był mężem aktorki Janiny S. Uczył się w gimn. i szkole handlowej, a następnie w Szkole Aplikacyjnej w Warszawie. Ukończył ją w 1915, już jednak w sez. 1914/15 zaczął występować w warsz. T. Popularnym. W sez. 1915/16 należał do zespołu T. Małego w Warszawie. W następnych latach również występował na scenach warsz. jako aktor i piosenkarz: w sez. 1917/18 w t. Czarny Kot, w 1918 w t. Sfinks, w sez. 1918/19, 1919/20 i do listopada 1920 znowu w t. Czarny Kot (był tu także konferansjerem i reżyserem). Występował również w warsz. t. Bagatela i był przez pewien czas kierownikiem lit. kabaretu "Wesoły Ul" w Lublinie (druga poł. sez. 1918/19). W sez. 1920/21 (od grudnia 1920) był reżyserem i współdyr. T. Dramatycznego w Warszawie. Z kolei występował: w sez. 1921/22 w T. Rozmaitości w Warszawie, w sez. 1922/23 w T. Miejskim w Łodzi, w sez. 1924/25 w T. Popularnym w Warszawie, w sez. 1925/26 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1926/27 w T. im. Fredry w Warszawie, w sez. 1927/28 w T. Rozmaitości w Częstochowie, w sez. 1928/29 w T. Miejskim w Płocku, następnie w T. Miejskim w Sosnowcu, w styczniu i lutym 1930 w Aleksandrowie Kujawskim. Okresowo także występował na scenach warsz., m.in. w sierpniu 1928 w T. Nowości, w lutym 1929 w T. Niezależnym, w czerwcu 1929 w T. Nowa Operetka. W maju i czerwcu 1930 prowadził w Warszawie t. Mignon. Grał m.in. takie role jak: Przełęcki ("Uciekła mi przepióreczka"), Porucznik Gordon ("Dom osaczony"), Jakub Lewi ("Małka Szwarcenkopf"), Napoleon ("Napoleon i Józefina"), Obierzyński ("Spadkobierca"), Wacek ("Wicek i Wacek"). W 1918 wystąpił w filmie pol. "Za rządów carskich". 2 VII 1921 w Warszawie ożenił się z aktorką Janiną Fruchtmanówną (Elwing).
Bibl.: Sempoliński: Wielcy artyści (il.; tu mylnie w indeksie: Juliusz S.); Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 62, 64, 71; Scena pol. 1930 z. 23; Programy, IS PAN; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973