Czas akcji: współcześnie.
Miejsce akcji: Göteborg.
Obsada: 1 rola męska, 2 role kobiece.
Druk: "Dialog" nr 2/1995.
Sztuka w dwóch aktach.
Gloria jest aktorką w średnim wieku. Mieszka razem z dorosłą córką, Julią, która właśnie ma się wyprowadzić. Matka wolałaby nie zostawać sama, ale córka dobrze wie, że po jej odejściu do domu wprowadzi się aktualny partner życiowy Glorii, Henrik.
Matka czeka na ważny telefon od reżysera. Liczy na to, że dostanie rolę Julii w sztuce Strindberga, o której zawsze marzyła. Kiedyś miała ją grać, trwały próby, ale Gloria była w ciąży i ówczesny reżyser dał jej do wyboru: dziecko lub rola. Gloria wybrała dziecko i dała córce imię Julia, ale na zawsze zachowała żal za utraconą szansą.
Julia jest dziewczyną pełną kompleksów i zahamowań. Ma osiemnaście lat, ale nie ma jeszcze chłopaka. Pracuje jako pielęgniarka w szpitalu i marzy o samodzielności, stąd decyzja wyprowadzki, choć nowe lokum jest mało atrakcyjne i być może krótkoterminowe. Jest utalentowaną śpiewaczką i stara się dalej szkolić swój głos.
Matka i córka przyciągają się nawzajem i odpychają, wyliczają stare żale i pretensje, kochają i nienawidzą. Julia wspomina, jak to matka nigdy nie miała dla niej czasu, jak zostawiała małą dziewczynkę samą, czekającą godzinami, aż matka wróci z teatru bądź z kawiarni, jak zajmowała się głównie własną urodą i nowymi adoratorami. Gloria ma poczucie winy, wie, że nie była zbyt dobrą matką, ale uważa, że robiła, co mogła, aby nie zaprzepaścić swej kariery, a zarazem opiekować się dzieckiem. Nie było to łatwe, zwłaszcza gdy rozstała się z mężem, muzykiem. Potem związana była przez dziesięć lat z aktorem, Charlie'm, którego Julia polubiła. Niestety Charliego zastąpił Leo, którego Julia nienawidziła i zwalczała. Gdy Leo odszedł, Gloria chciała popełnić samobójstwo. Połknęła wiele tabletek nasennych i rzeczywiście umarłaby, gdyby nie córka, wydzwaniająca rozpaczliwie pod znane sobie numery telefonów. Julia nigdy nie wybaczyła matce, że z powodu kochanka chciała ją, jeszcze dziecko przecież, zostawić na świecie samą.
Gloria nadal bardzo dobrze wygląda, ma piękną figurę i elegancko się ubiera. Julia nie lubi się stroić. Chce znaleźć własny styl i własną osobowość, ale to nie jest łatwe. Wie, że tylko odejście od matki umożliwi jej znalezienie własnej drogi. Obie kobiety często wspominają trzecią - babcię Julii, a matkę Glorii, już nieżyjącą. Tamte stosunki też nie były łatwe. Babcia była niezwykle atrakcyjną kobietą, której największą miłością była aktorka filmowa, Gloria Swanson. To na jej pamiątkę córka otrzymała imię. Tak jak córka Gloria nie mogła spełnić marzenia, aby być podobną do tamtej Glorii, tak w następnym pokoleniu córka Julia nie może zastąpić roli Julii.
W końcu dzwoni telefon, który odbiera Julia. Gloria nie dostała upragnionej roli, więc nie ma po co iść na spotkanie zespołu w umówionej kawiarni. Dziewczyna nie przekazuje tej informacji matce, tylko wysyła ją na spotkanie, narażając na upokorzenie.
Na chwilę wpada w odwiedziny Charlie, dawny wieloletni partner Glorii. Dorastająca Julia nie tylko go akceptowała, ale nawet pokochała. Najpierw jak ojca, a potem jak mężczyznę. Dopiero teraz odważa się wyznać mu to, a nawet prosi o wspólną noc, chcąc nareszcie przekroczyć próg dorosłości. Przebiera się w obcisłą, czarną suknię matki i otwarcie go kusi. Charlie przez chwilę ulega nastrojowi, ale zaraz odpycha dziewczynę; po pierwsze ma do niej raczej ojcowski stosunek, a po drugie zbyt jest zaaferowany własnymi kłopotami - zdradą swej nowej, młodej żony i kłopotami w kontaktach z ukochanym synkiem. Odchodzi, zajęty swoimi sprawami.
Do domu wraca rozgoryczona Gloria. Wspomina, jak kiedyś życzyła śmierci własnej matce. Mówi do córki: "Chciałabym, żebyś urodziła się teraz. Żeby to nie był koniec bez początku. Chciałabym zacząć na nowo. Szlag mnie trafia, jak widzę moje własne odciski palców na tobie".
Ukryj streszczenie