Przez pryzmat banku
"Zwał" w reż. Emili Sadowskiej w Teatrze Polskim w Poznaniu. Pisze Olgierd Błażewicz w Głosie Wielkopolskim.
Przez dłuższą chwilę widownia malarni pogrążona jest w ciemnościach. Potem, przebiegają przez nią w chaosie jakieś postacie. Światło reflektorów przenosi nas do sali operacyjnej banku. Przywodzi on na myśl raczej jakiś market pełen koszyków. Pełnią one w tym spektaklu różne role. Raz są bankowymi komputerami, raz wózkami do golfa Ale oto pojawia się pierwszy klient i poznajemy załogę oddziału, ćwiczoną w miłych uśmiechach i grzecznościowych formułach, jednak w gruncie rzeczy agresywną i zdesperowaną. Po chwili akcja spektaklu przenosi nas do domu głównego bohatera, gdzie ten koszyk staje się nie tylko telewizorem...
Skonstruowane na kanwie głośnej powieści Sławomira Shutego "Zwał", przedstawienie Emili Sadowskiej w Teatrze Polskim, składa się z luźno powiązanych ze sobą scenek i obrazków. A wszystkie one odnoszą się do naszej polskiej rzeczywistości. Jak to wyznała przed premierą autorka adaptacji i reżyser przedstawienia, Emilia Sadowska, długo szukała sztuki o prawdziwie współczesnym temacie i znalazła ją właśnie w powieści Shutego. A jej spektakl w pełni potwierdza, że ten wybór okazał się nader trafny.
To przedstawienie jest nie tylko kolejnym pamfletem na otaczającą nas rzeczywistość. Ów bank Shutego ma w sobie metaforyczną siłę uogólnienia. I jakże wielu doszukać się w nim może obrazu swojej firmy. Dzieje głównego bohatera spektaklu - Mirka opowiedziane tu zostały z dużym humorem i dystansem, a przy tym w tej, tak typowym teraz dla młodych, dosadnym i wyrazistym, pełnym uzasadnionych jednakże w tym przypadku, wulgaryzmów. Na dobro przedstawienia trzeba zapisać też funkcjonalną i oszczędną scenografię oraz wyraziste role. Przede wszystkim najważniejszych postaci: Mirka - Jakuba Papugi i Basi - Ewy Audykowskiej.
