Artykuły

27 listopada o godz. 19 w klubie Żak odbędzie się premiera spektaklu Iwony Gilarskiej "Z nieba do ziemi...". Jest to druga część tryptyku "W poszukiwaniu równowagi".

Wschodni mędrzec Zhuangzi pewnego dnia rzekł swoim uczniom: Wczoraj w moim śnie pojawił się motyl Ale dziś nie wiem, czy jestem człowiekiem, któremu śniło się że jest motylem, czy też jestem motylem, który śni teraz, że jest człowiekiem Tą parabolą zilustrował złożoną kwestię możliwości i granic poznania. Postawił pytanie o empiryczny potencjał człowieka.

Podobne pytanie w swoim spektaklu "Z nieba do ziemi..." stawia jego autorka i wykonawczyni - Iwona Gilarska. Posługując się metaforą krótkiego życia motyla, tancerka i choreograf przyrównuje jego symbolikę do najważniejszych odniesień w życiu kobiety. W jej przedstawieniu "Z nieba do ziemi..." - kobieta-motyl w długim procesie dojrzewania - dąży do granic poznania samej siebie, jak do światła. Rozważa nieskończoność życia i śmierci, gdy po upadku podnosi się i ponownie odradza do życia. W spektaklu ważną rolę odgrywa Psyche. Autorka rozważa zależności między emocjami a intuicją, szczęściem a przyjemnością, swawolą a swobodą, beztroską a bezmyślnością, niestałością a przemijaniem. Dąży do absolutu, który dla niej oznacza osiągnięcie skończonego kształtu człowieczeństwa, choćby na krótko, jak w życiu motyla, tylko na przemijającą chwilę. W meandrach próżności, błahostek i marności - to właśnie zdaje się być dla niej najistotniejszą wartością. Anthony de Mello twierdzi, że motyl jest jak szczęście. Człowiek je ściga, a on bawiąc się nim, kluczy i umyka. Gdy zaś człowiek zmęczony usiądzie spokojnie, szczęście samo przysiada na jego ramieniu. Według Iwony Gilarskiej - jego tajemnica tkwi w prostocie wyborów.

Po spektaklu zaprezentowany zostanie premierowo film "Pomiędzy", nad którym pracowali artyści wywodzący się z różnych dziedzin sztuki - Anna Haracz (taniec), Tomasz Antonowicz (muzyka), Emilia Orzechowska (film).