Rekord "Mayday"
Spektakl Teatru Bagatela największym hitem kasowym powojennych scen Krakowa
Spektaklem "Mayday" Raya Cooneya - największym hitem kasowym w powojennej historii teatrów krakowskich - Bagatela rozpoczyna dziś sezon teatralny. Będzie to 522. przedstawieniem tej cieszącej się niesłabnącym powodzeniem farsy.
"Mayday" w reżyserii Wojciecha Pokory od siedmiu lat prezentowane jest przy nadkompletach publiczności. Bilety na to przedstawienie wciąż trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem. Do tej pory sztukę obejrzało ponad 120 tys. widzów. Wielu z nich widziało spektakl kilkakrotnie.
Ray Cooney jest autorem najbardziej kasowych i najśmieszniejszych fars, jakie powstały w ciągu ostatnich lat w Wielkiej Brytanii. Widzowie niezależnie od rasy i narodowości pokładają się ze śmiechu, uczestnicząc w przygodach Johna Smitha, urokliwego bigamisty. Podobnie jak widzów teatrów Europy Zachodniej i Broadwayu, spektakl bawi krakowską publiczność i podejrzewać można, że będzie ją bawił jeszcze przez kilka sezonów.
W powojennej historii krakowskich teatrów żaden tytuł nie zagraża "Maydayowi" - pod względem ilości zgranych spektakli, jest on największym triumfatorem naszych czasów. Najbardziej do niego zbliżył się "Pamiętnik wariata" Gogola w reżyserii Piotra Szczerskiego (premiera 1985 rok) - był on prezentowany w Starym Teatrze 442 razy. Wśród rekordzistów, spektakli wystawianych w Starym, prym wiodą: "Biesy" Dostojewskiego w reżyserii Wajdy (premiera 1971) - 292 spektakle; "Noc listopadowa" Wyspiańskiego w reż. Wajdy (premiera 1974) - 291 spektakli; "Dziady" Mickiewicza w reż. Swinarskiego (premiera 1973) - 269 spektakli; "Emigranci" Mrożka w reż. Wajdy (premiera 1976) - 255 spektakli; "Zbrodnia i kara" Dostojewskiego w reż. Wajdy (premiera 1984) - 241 przedstawień; czy wreszcie "Antygona" Sofoleksa w reż. Wajdy (premiera 1984) - 231 spektakli.
Osobny rozdział w historii rekordów Starego Teatru stanowi monodram w wykonaniu Jerzego Stuhra "Kontrabasista" Suskinda (premiera 1985). Spektakl ten przez sześć lat eksploatacji wystawiono w Starym Teatrze 264 razy. Następnie został odkupiony z teatru w Polsce i za granicą pokazał go jeszcze 336 razy. 600. przedstawienie mogliśmy obejrzeć w zeszłym sezonie, na scenie krakowskiej PWST.
W Teatrze Słowackiego wśród nowszych spektakli największym powodzeniem cieszył się "Opis obyczajów" cz. II Kitowicza w reż. Grabowskiego (premiera 1996), który pokazany został w Krakowie 146 razy. Dalej w kolejności następują: "Bobok" Dostojewskiego w reż. Fokina (premiera 1993) - 138 spektakli; "Rodzina" Słonimskiego w reż. Golińskiego (premiera 1996) - 119 przedstawień oraz "Antygona w Nowym Jorku" Głowackiego, w reż. Zygadły (premiera 1994 rok) - 114 spektakli.
W całej historii Teatru Słowackiego największym powodzeniem cieszyło się "Betlejem polskie" Rydla, premiera w 1905 roku, które było prezentowane w prawie niezmienionej inscenizacji przez blisko 30 lat(!), oraz przedwojenna inscenizacja "Krakowiaków i górali" Bogusławskiego, w reż. Nowakowskiego. Najczęściej wystawianym tytułem było "Wesele" Wyspiańskiego, które w różnych inscenizacjach zaprezentowano w sumie 540 razy. Przy czym pierwsza wersja - ta z 1901 roku - była pokazywana w tej samej scenografii do 1932 roku.
W Teatrze Ludowym najwięcej razy - bo 225 - zostało wystawione "Poskromienie złośnicy" Szekspira w reż. Stuhra (premiera 1991). Wydaje się, że publiczność Ludowego z lat 90. szczególnie upodobała sobie klasykę dramatu. Wystarczy tylko wspomnieć, że "Makbet" Szekspira, w reż. Stuhra (premiera 1995) pokazany został 164 razy, "Lekarz mimo woli" Moliera, w reż. Obary (premiera 1996) - miał 124 spektakle, zaś "Mieszczanina szlachcicem" w reż. Stuhra (premiera 1993) obejrzano 122 razy. Sztuką ostatnich sezonów, cieszącą się największym powodzeniem, jest "Wieczór kawalerski" Hawdona, w reżyserii Szydłowskiego (premiera 1998), który został już pokazany 150 razy.
W historii Teatru Ludowego dość dużym zainteresowaniem publiczności cieszył się spektakl z 1974 roku "Dziś do ciebie przyjść nie mogę". Przedstawienie, wyreżyserowane przez Kanickiego, zostało pokazane 206 razy.
W dziecięcej "Grotesce" najbardziej popularnym przedstawieniem była "Królewna Śnieżka", wg braci Grimm, w reż. Ziętarskiego. Premiera spektaklu odbyła się w 1982 roku. Od tego momentu "Śnieżka" w kolejnych wznowieniach pokazywana była w sumie ponad 500 razy. Dalej, w kolejności popularnych przedstawień, znajdują się: "Malutka czarownica" Preusslera, w reż. Gilewskiej i Wrońskiego (premiera 1991 rok), którą wystawiono 152 razy, i wreszcie "Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki" - Makuszyńskiego i Walentynowicza, w reż. Polewki (premiera 1989) - pokazano 150 razy.
