Błyszczący Szymanowski
"Barwy Polski według Karola Szymanowskiego" Baletu Dworskiego Cracovia Danza w Krakowie. Pisze Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz w Dzienniku Polskim.
Walce, polonezy, menuety, mazurki, krakowiaki, oberki, a także tańce góralskie można było odnaleźć w spektaklu "Barwy Polski według Karola Szymanowskiego", przygotowanym przez Balet Dworski Cracovia Danza.
Wtorkowa premiera w Starym Teatrze była interesującą próbą tanecznej interpretacji muzyki Szymanowskiego. Realizatorzy sięgając po utwory tego twórcy postawili bardzo wysoko poprzeczkę, bo jego muzyka jest niezwykle piękna, ale też bardzo trudna, zwłaszcza do tańczenia.
Zobaczyliśmy cztery różne taneczne obrazy, przyporządkowane porom roku. "Wiosna" (choreografia Leszek Rembowski) pokazała obrzędy weselne, "Lato" (Michaił Zubkow) przedstawiło żywioły słowiańskie nocy sobótkowej, "Jesień" (Leszek Rembowski) przeniosła nas w góry, zaś "Zima" (Romana Agnel) zaprosiła do kolorowej zabawy karnawałowej zakończonej żywiołową tarantelą. Było bardzo różnorodnie - pod względem stylu i gatunku.
Niezwykłym elementem tego przedstawienia były kostiumy Moniki Polak-Luścińskiej. Tradycyjne, a jednocześnie nowoczesne, zachowujące wzory z lat 30. XX wieku, ale szyte z syntetycznych materiałów. Była m.in. krakowska sukmana, ale błyszcząca, spódnica do oberka - także z błyszczącymi elementami, a górale zamiast skórzanych pasów mieli kolorowe, mieniące się światłem. Do tego błyszczące nakrycia głowy, ale większe, jakby przerysowane, co stwarzało na scenie nie tylko inne proporcje postaci, lecz też ujawniało zabawę konwencją. Popisem wyobraźni kreatorki kostiumów były jednak interludia, a w nich przeróżne postaci, od surrealistycznego kwiatu po lodową królową śniegu. Aż miło było popatrzeć!
