Kompot zamiast coca coli
"Konik Garbusek" w reż. Aleksandrw Maksymiaka w Teatrze Lalki i Aktora w Opolu. Pisze Anita Dmitruczuk w Gazecie Wyborczej - Opole.
Teatr lalek otworzył sezon "Konikiem Garbuskiem" w reżyserii Aleksandra Maksymiaka. Z co najmniej kilku powodów to bardzo ciekawy wybór - pisze Anita Dmitruczuk.
Przed wieloma dzieciakami teatr zapewne odkryje tę klasyczną i pokrytą już trochę kurzem baśń. Jest w niej wszystko: magia, która stawia wyzwania, przyjaźń, która ratuje z opresji, droga, która rozwija i uczy, no i rzecz jasna dobro, które zawsze zwycięża. A mimo to nie mam najmniejszych wątpliwości, że w potopie kinowych animacji Konik Garbusek nie ma szans, by stać się bohaterem bazującej przecież na urodzie popkultury.
W teatrze lalek Konik też nie jest zresztą szkaradnym garbusem o dobrym sercu i wielkiej mądrości, ale raczej uroczą zabawką z dobrymi pomysłami i słodkim głosem. Ale śmiem twierdzić, że jeśli dzieciaki nie obejrzą Konika w teatrze, nie poznają go nigdy. I dlatego dobrze się stało, że sięgając po "klasykę klasyk" - jak ujął to Aleksander Maksymiak - reżyser zdecydował się również na to, żeby cały spektakl zrobić "po bożemu".
Nie ma w nim modnego puszczania oka do dorosłego widza, nie ma przesadnie efekciarskich dodatków ani nawet żadnego aktora w żywym planie. Nie ma co liczyć na gagi i salwy śmiechu. Od początku do końca baśń opowiadana jest dzieciom za pomocą lalek, prostej, ale też pomysłowej scenografii i niezwykłej muzyki Marcina Mirowskiego, która dzieciom na pewno wpadnie w ucho, a dorosłym przypomni, że "Konik Garbusek" jest baśnią rosyjską. Z carem zamiast króla, pańszczyzną odrabianą przez bohaterów i zupełnie inną ludową magią.
Dzieciakom może to się wydawać trochę egzotyczne, część z nich miejscami może się gubić albo nudzić, ale i tak warto. Bo taki spektakl odkryje przed nimi nie tylko nieznaną zapewne baśń, ale również magię teatru. A dla części będzie może jak łyk babcinego kompotu zamiast puszki coca-coli. I dlatego warto chociaż spróbować.
