Kandydaci do nagrody w Zabrzu
XI Festiwal Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu. Pisze Magdalena Deptała w Gazecie Wyborczej - Katowice.
Wydawało się, że zabrzańska publiczność najbardziej ochoczo oklaskuje spektakle łatwe, proste i przyjemne, jak w przypadku monodramu "Hotel Babilon" Miro Gavrana czy skromnego w formie, sentymentalnego "Józefa i Marii" z Teatru Polskiego w Poznaniu.
Jednakże to pozakonkursowy spektakl "Nasza klasa" [na zdjęciu] Tadeusza Słobodzianka w wykonaniu Teatru na Woli z Warszawy zrobił na widzach największe wrażenie. Gorzka historia zagmatwanych zakrętów polskiej historii, przerażające świadectwa Żydów i Polaków, w dodatku w mistrzowskiej realizacji, została jako jedyny spektakl w trakcie festiwalu nagrodzona długimi i szczerymi oklaskami na stojąco.
Mocną pozycją w repertuarze był także spektakl z Legnicy, choć być może "III Furie" są nazbyt skandalizujące, wbijając szpilę w każdą narodową dumę i grając na nosie wszystkim - od głęboko wierzących katolików, po homofobów i nazistów.
Sporo zamieszania wprowadził jak zwykle Teatr im. Szaniawskiego z Wałbrzycha kolejną dekonstrukcją znanej literatury. Tym razem na warsztat wzięto m.in. "W pustyni i w puszczy" Henryka Sienkiewicza i "Jądro ciemności" Josepha Conrada. Powstał spektakl o oszałamiającej prędkości i wielości znaków. Część publiczności opuściła salę jeszcze w trakcie przedstawienia, być może przygnieciona zbyt nachalną formą, inni dotrwali do końca i z uznaniem oklaskiwali wałbrzyszan. Była to też pozycja bardzo skrajnie komentowana.
Jakie spektakle tak naprawdę lubi zabrzańska publiczność, dowiemy się w niedzielę (23 października) , kiedy to wraz z nagrodami jury zostanie przyznana Nagroda Publiczności.
