"Świntuszenia" i kazania
"Nasze życie to wędrówka poprzez zimę, poprzez noc" - to jeden z głównych motywów "Ziemskich pokarmów", z którymi wystąpił w niedzielą Teatr NN Lublina. W przedstawieniu tym, tak jak i w "Inwokacji", zaprezentowano kilka dobrych pomysłów, up. z głową aktora na stole, wyjmowaną jak gdyby z futerału waltorni. Był też aktor z lalką, płacząca maska i dziewczyna, śpiewająca żydowską piosenkę o białym kwiecie. Przedstawienie miało dobrą oprawę muzyczną, ale niestety zabrakło trochę prawdziwego aktorstwa... Wypełniło ono za to w pełni minikabarecik "Boya wina". Grażyna Barszczewska pokazała się z nie znanej dotąd strony, bawiąc publiczność wraz ze świetnym Henrykiem Talarem tekstami Boya-Żeleńskiego, które nie wymagają komentarza. Trzecim bohaterem tego przedstawienia był "Misia", czyli sympatyczny pan Henryk Wojciechowski, który nie tylko prał na instrumencie klawiszowym, ale i śpiewał, w razie potrzeby włączając się do akcji. Szczególnie fascynujące były jego czerwone buciki. W sumie dobra, zabawa, zwłaszcza te publiczność bez ograniczeń wiekowych została wprzęgnięta do tego "boyowego świntuszenia". Trzeba więc było potem ukorzyć się i odpokutować w kościele Uniwersyteckim na monodramie "Skarga", Z tekstami zaczerpniętymi z "Kazań sejmowych" księdza Piotra Skargi i z Pisma Świętego wystąpił, jak autentyczny kaznodzieja, Henryk Giżycki był bezbłędny, a aktualność i wymowa wygłaszanych oracji zdumiewała. Nastrój potęgowało nie tylko barokowe wnętrze świątyni, ale i piękna gra na organach prof. Eugeniusza Stępnia.
Ostatni dzień WROSTJA to przede wszystkim "Kontrabasista" w wykonaniu Emiliana Kamińskiego (monodram nagrodzony Grand Priz na festiwalu w Toruniu) i dwie "Godziny Twórcy" ze sławami scen polskich - Niną Andrycz i Jerzym Trelą. Jak wypadły i kto dostał w tym roku nagrody na WROSTJA, poinformuję jutro.
