Przestrzeń smutku
Poniedziałek, TVP 1, 21.15 Spektakl teatralny, premiera, Polska 2002, autor. Dawid Hare. Przekład: Małgorzata Semil, rei Agnieszka Glińska, wyk.: Dominika Ostałowska, Wojciech Malajkat, 72 min.
Sztuka brytyjskiego dramaturga i reżysera Davida Hare['a] powstała na kanwie dramatu "Korowód" austriackiego pisarza przełomu XIX i XX wieku Arthura Schnitzlera. Jej tematem jest współczesny obyczaj erotyczny, stosunki damsko-męskie w różnych konfiguracjach społecznych, często na styku odmiennych środowisk, mentalności i stylów żyda. Pragnienie przygody miesza się tu z autentyczną potrzebą uczucia, chęć zabawienia się z dążeniem do awansu społecznego, szczerość i naturalność z wyrachowaniem i pozą. W różnych okolicznościach i miejscach dochodzi więc do aktu seksualnego między prostytutką i młodym, osiłkowatym taksówkarzem, który korzysta z okazji, by zniknąć pośpiesznie nie płacąc nawet za usługę; tymże taksówkarzem a młodą, naiwną służącą, która zakochuje się w nim, być może po trosze z wzajemnością; między służącą w bogatym domu a studentem, synem gospodarzy, który w ostatniej chwili rezygnuje ze spełnienia wystraszony dzwonkiem do drzwi; studentem i atrakcyjną mężatką, która okazuje się zaniedbywaną i znudzoną żoną znanego polityka, członka rządu. Ów polityk nawet nie podejrzewa, że jego przykładna żona mogłaby go zdradzać, bo przecież nikt przyzwoity nie zadawałby się z mężatką, poza tym on w pełni ją zaspokaja, a przynajmniej tak mu się wydaje. Sam wdaje się jednak w romans z nastolatką, narkomanką z pijackiej rodziny. Jej młodość i świeżość stanowią na tyle ważny atut, że gotów jest kupić dziewczynie garsonierę i uczynić z niej swoją utrzymankę, pod warunkiem że nastolatka potrafi zachować ich związek w tajemnicy. Od strony aktorskiego rzemiosła "Przestrzeń smutku" to prawdziwy popis dwojga aktorów: Dominiki Ostałowskiej i Wojciecha Malajkata.
