Artykuły

"Migrena", zrealizowana na podstawie dramatu Antoniny Grzegorzewskiej, mówi o nie­łatwych problemach współcze­snej rodziny. Spektakl można obejrzeć w Teatrze Współcze­snym w Szczecinie.

- Inspiracją dla powstania dramatu "Migrena" było opo­wiadanie Sigrid Undset pt. "Ma­cierzyństwo" - mówi autorka sztuki Antonia Grzegorzewska. - Przemawia ono poprzez trau­matyczne skumulowanie naj­gorszych możliwych scenariuszy, pozostawia nieprzyjemne wra­żenie przypominające dźwięk że­laza rysującego szkło, zły sen. Dlatego kwestia czasu, w którym toczy się akcja, nie jest rzeczą pierwszej wagi. Migrena znaczy u mnie: uporczywość sił, które pchają wydarzenia na zły tor, poczucie zagrożenia, cudzy oddech na plecach, bezbronność wobec losu.

Rzeczywiście, w życiu He­leny, potulnej żony, której udaje się namówić męża na wychowanie dziecka porzuco­nego przez matkę, nie brakuje tragicznych zdarzeń. Wydają się nie mieć końca. A widz czuje od pierwszych scen dra­matu, że to, co zobaczy na scenie, niekoniecznie będzie przyjemne. Rzeźnicze haki, zwisające u sufitu nie wróżą nic dobrego.

- Utwór jest partyturą wi­bracji natury, która przestaje się mieścić w porządku wyzna­czonym kobietom przez tra­dycję - mówi o "Migrenie" re­żyser Anna Augustynowicz. -To próba uchwycenia sprzecz­ności między instynktem i bez­względnością praw. Stare jak świat pytanie: czy matka to ta, która urodziła, czy ta, która wychowała, autorka "Migreny" przekształca w brutalną i za­razem piękną "gramatykę" macierzyństwa. Dramat "ko­biety dzikiej" i "kobiety udo­mowionej" ujęty w jedyny w swoim rodzaju język, pozwala wykroczyć poza melodramatyczną historię.

Inscenizacja "Migreny" w reżyserii Anny Augustynowicz jest prapremierą tej sztuki. Pierwszy spektakl został za­prezentowany 13 lutego br. w Teatrze Współczesnym w Szczecinie.