Artykuły

Piotr Borowski, twórca jednej z najciekawszych warszawskich scen poszukujących - praskiego Studium Teatralnego - przygotowuje ze swoimi aktorami premierę "Hamleta" [na zdjęciu scena z prób]. - To przedstawienie jest naszą odpowiedzią na absurdy epoki - zapowiada

Twórcy najnowszej inscenizacji "Hamleta" mają po dwadzieścia parę lat, a już czują, że "historia to absurd". Młodzi ludzie są w nią brutalnie wrzucani, bez szansy na protest. Nim się obejrzą, ktoś wciska im broń do ręki i każe strzelać do innych młodych ludzi z Afganistanu czy Londynu. Taką wizję Szekspirowskiego dzieła przedstawią w piątek w Studium Teatralnym na Pradze.

Dla młodych aktorów z praskiego Studium Teatralnego Hamlet to ideał człowieka. Subtelny, wykształcony, sam nie miesza się w podejrzane sprawy. Mógłby dziś czytać ich ulubione książki: Gombrowicza, Emila Ciorana czy Mistrza Eckharta - wielkich postaci, które wyskoczyły z biegu historii, by zachować indywidualność. Książę jest w tym zadziwiająco bliski współczesnej, wrażliwej młodzieży. Ale gdy zrzuca mu się na barki zbrodnie i wielką politykę, nie wytrzymuje napięcia. Musi działać wbrew sobie i popada w obłęd.

Mottem spektaklu są słowa Szekspira: "Panie, wiemy kim jesteśmy, ale nie wiemy kim możemy być".

- Prawda o własnym wnętrzu bywa okrutna. Może dopaść każdego - mówi Piotr Borowski. - Pod wpływem presji łamią się nawet ci najbliżsi, najporządniejsi. Podczas prób kładliśmy szczególny nacisk na wątek miłosny jako na szansę ocalenia. Ale gdy wszystko pęka, ginie i miłość. Wali się porządek moralny. Hamlet zabija, bo ojciec zaraził go swoją nienawiścią. Duch ojca jest jak duch historii, która bezwzględnie wykorzystuje ludzi.

Nie chodzi o konkretną jednostkę. Podczas pracy nad tekstem artyści odkrywali stopniowo, że dramat można by nazwać "Ofelia" czy "Poloniusz". W tej sztuce wszyscy gwałcą kody społeczne, przekraczają jakąś ostateczną granicę. Zanika głos sumienia, a autorytety potrafią tylko rozkazywać. Wejście w ten świat okazało się dla grupy rówieśników Hamleta doskonałą okazją do refleksji nad dzisiejszymi problemami.

Dla reżysera aktualność ma bowiem ogromne znaczenie: - Żyjemy współczesnymi kontekstami. To przedstawienie jest naszą odpowiedzią na absurdy epoki. Unikamy jednak dosłowności, odrzuciliśmy sztafaż historyczny. Zamiast pocieszać usiłujemy skłaniać do namysłu. Dzieło Szekspira pozwala nam cały czas badać i szukać spraw uniwersalnych. Jest wiecznie otwarte. To genialny model do składania dla każdego z nas.

Studium Teatralne (ul. Lubelska 30/32): "Studium Teatralne - Hamlet" wg Williama Szekspira, przekład Maciej Słomczyński, reż. Piotr Borowski oraz Gianna Benvenuto, Monika Dąbrowska, Zbigniew Kowalski, Piotr Piszczatowski, Marcin Szymański, Magdalena Tuka, Dawid Żakowski. Premiera 15 lipca o godz. 19. Następne spektakle: 16, 19, 20, 21, 22, 23, 29, 30 o godz. 19. Rezerwacja - tel. 833 43 60

Studium Teatralne

Niezależna grupa młodych artystów, którym udało się połączyć wielką tradycję z otwartością na eksperyment i poszukiwania. Sukces opierają na treningu aktorskim, zbiorowej improwizacji, systematyczności i absolutnym zaangażowaniu.

Spotkali się na warsztatach teatralnych, które Piotr Borowski prowadził w 1995 r. w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Odkryli tam wiele wspólnych potrzeb artystycznych i wkrótce założyli stały zespół. Warsztatowy, badawczy charakter ich działań wiąże się z doświadczeniami teatralnymi Piotra Borowskiego. Pracował on z Jerzym Grotowskim w Teatrze Laboratorium (lata 70.) i we włoskim ośrodku w Pontederze (lata 80-90.). Należał także do grupy Gardzienice. Siedziba Studium mieści się na warszawskiej Pradze. Do dziś zrealizowano tam: "Miasto" wg Koltesa (1997), "Północ" wg "Dziadów" Mickiewicza (1998), "Człowieka" (2001) oraz "Parsifala" Marcina Cecki (2004).