Improwizacja wrocławska
Z odbudowy Teatru Polskiego we Wrocławiu można się tylko cieszyć. Zgrozą jednak powiało podczas uroczystego otwarcia sceny, które w całości transmitowała telewizja. Głównym bohaterem stał się prezydent Kwaśniewski, który wykorzystał skrzętnie okazję i wystąpił w charakterze władzy, która uratuje polską kulturę. Dodajmy, że ratunek jest niezbędny, bo przecież wszystkie władze solidarnościowe zajmowały się do tej pory tępieniem kultury. Teraz Kwaśniewski spieszy na ratunek i mierzy swoimi gładkimi frazesami w tę część społeczeństwa, która do tej pory oparła się jego wdziękom. Czyżby na dworze brakowało artystów?
Tak przebiega podskórny proces zawłaszczania tego, co nazywamy dziedzictwem Solidarności. Już niedługo SLD będzie postrzegana jako siła, która obaliła w Polsce komunizm, a co więcej, uratowała Kulturę. Myślę, że Andrzej Wajda, który przygotował na otwarcie sceny "Improwizacje wrocławskie" - spektakl broniący teatru - musiał być mocno zdziwiony takim obrotem rzeczy. Improwizacji wrocławskiej prezydenta przemawiającego po spektaklu, towarzyszyła mała improwizacja Kołodki, który w przerwie przedstawienia został zmuszony przez wrocławską dziennikarkę do złożenia publicznej obietnicy, że teraz znajdzie pieniądze na remont wrocławskiej opery. Oby tak się stało. W ten sposób prezydent Kwaśniewski będzie miał kolejną okazję, by wystąpić w roli opatrznościowego ratowniczego kultury. Wcześniej jednak będzie jeszcze jedna okazja. Otwarcie Teatru Narodowego, który przeczekał jako pogorzelec czas władania Solidarnościowych sił. Spłonął za komunizmu i za komunizmu oświeconego zmartwychwstanie. Tak właśnie powinny się zachować wszystkie polskie teatry, by umożliwić prezydentowi jak najczęstsze występy teatralne i improwizowanie gładkich i pustych frazesów.
