Opowieść o ludziach grzeszących
"Merlin. Inna historia" w reż. Ondreja Spišaka w Teatrze na Woli w Warszawie. Pisze Wiesław Kowalski w serwisie Teatr dla Was.
Wznowienie "Merlina. Innej historii" w Teatrze Na Woli pokazuje po raz kolejny z jaką umiejętnością Ondrej Spišak potrafi gęstą narrację tekstu Słobodzianka, bez wypadania z formy, przełożyć na teatralne znaki, które nie będą mnożyły jej poziomów; jak reżyser nakłada swoją kreatywność na kreatywność metafory dramaturga, próbującego pokazać obok języka i mitów, również tęsknotę za ładem moralnym. Jest to tym bardziej godne podkreślenia, albowiem pojawiały się już inscenizacje sztuk autora "Proroka Ilji", których głównym grzechem było ciężkie do strawienia przeładowanie.
Spišak wraz z Liptakiem (wysmakowana jakość plastyczna zagospodarowanej przestrzeni ma ogromny wpływ na całą dramaturgię przedstawienia) zatroszczyli się o każdy najdrobniejszy detal, o każdy symbol i emblemat. Rozłożyli w samym tekście i w przestrzeni tak akcenty, że aktorzy stają się równorzędnymi trybikami w partyturze precyzyjnie rozpisanych i zakomponowanych działań. Z rytmem, płynnością i dynamiką spektaklu, z jego niedopowiedzeniami i "poetyckością" znakomicie też współgra muzyka opracowana przez Jana Bernada. Duża w tym zasługa znakomicie śpiewającej w roli Viviany Anny Gajewskiej, a także perfekcyjnie przygotowanych wokalnie partii chóralnych. Wszystkie elementy przedstawienia, będące w idealnej równowadze i harmonii, konstruują napięcie, które pozwala nie tylko z zapartym tchem, ale z dystansem i z humorem śledzić losy siedmiu rycerzy personifikujących siedem grzechów głównych. Najbardziej imponuje umiejętność zespołowej pracy aktorów, którzy dzięki graniu na "partnera" tworzą w tej inscenizacji kreację zbiorową, nie tracąc nic z własnej wyrazistości, zarówno charakterologicznej jak i emocjonalnej. Najwyraźniej widać to w rolach Agnieszki Warchulskiej (Ginewra), Anny Gajewskiej, Oskara Hamerskiego (Lancelot) i Janusza R. Nowickiego (Merlin).
