Teatralny podręcznik życia
II Ogólnopolski Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży Kon-Teksty w Poznaniu. Pisze Olgierd Błażewicz w Głosie Wielkopolskim.
Mamy teraz w Polsce teatr dla dorosłych i teatr dla dzieci. Ale jedna grupa wiekowa pozbawiona została teatru dla siebie. A jest nią młodzież gimnazjalna i licealna, która w tym najtrudniejszym okresie dojrzewania, nie może właściwie liczyć na to, że teatr pomoże jej zrozumieć świat, wprowadzi ją w problemy ludzi dorosłych i wyposaży w jakieś wzorce moralne.
Do niedawna służyła temu, dostępna także dla niej, wielka klasyka, ale ostatnio teatry dramatyczne z niej zrezygnowały. I nie tylko z niej, ale ze wszystkich swych obowiązków edukacyjnych. I w tym to kontekście trzeba docenić wagę i znaczenie trwającego właśnie w Poznaniu, II Ogólnopolskiego Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży Kon-Teksty. Organizator, poznański Teatr Animacji, pokusił się bowiem o to, aby pokazać najciekawsze polskie propozycje repertuarowe dla młodych widzów, a także skonfrontować je z wybranymi przedstawieniami zagranicznymi oraz przedstawieniami przygotowanymi przez samą młodzież. Najważniejsza na tym festiwalu jest jednak sama dramaturgia, pojmowana, posłużmy się tu słowami Ireny Wojnar jako ów "podręcznik życia".
Jak dotąd dwa rodzaje wypowiedzi artystycznej dały się tu wyróżnić. Jeden, bardziej uniwersalny w swych przesłaniu nawiązujący do wielkiej klasyki poprzez jej współczesną transkrypcję - "Antygona" Helmuta Kajzara w wykonaniu Teatru Banialuka z Bielska oraz też zbudowana na kanwie klasycznej bajki, ale przeniesionej we współczesne wielkomiejskie realia - "Czerwony Kapturek, kichawka i Gburek" [na zdjęciu] Agnieszki Zaskórskiej z wrocławskiego Teatru Lalek.
Drugi, to nowe polskie sztuki wyraźnie adresowane do młodzieży szkolnej i odnoszące się wprost do naszych współczesnych problemów i do konkretnej rzeczywistości. I ten to właśnie nurt. najmocniej jest reprezentowany na tym festiwalu. W nim to przede wszystkim sytuuje się prezentowana już przez Teatr Współczesny ze Szczecina sztuka Anety Wróbel "Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci". Kierująca nim Anna Augustynowicz, niejako specjalizuje się w nim, czego dowiodła miesiąc temu, na Festiwalu Korczakowskim, jakże mądrym i poruszającym przedstawieniem "Oskara i Róży" Erica E. Schmidta. Ten nurt reprezentować też będą na tym festiwalu takie pozycje jak "Pięć minut" J. Bardijewskiej czy "Król Maciuś I" J. Korczaka Czy jednak znajdzie się sztuką na miarę najwyżej nagrodzonej na pierwszych Kon- Tekstach "Piaskownicy" M. Walczaka?
