Warszawa. Premiera "Requiem. Warsztaty" we Współczesnym
Teatr Współczesny zaprasza 24 stycznia o g. 19 na premierę spektaklu "Requiem. Warsztaty".
Hanoch Levin (na zdjęciu)
"REQUIEM. Warsztaty"
(Aszkawa)
STUDIO TEATRALNE TEATRU WSPÓŁCZESNEGO
Przekład - Irit Amiel
Reżyseria - Wojciech Urbański
Przygotowywana premiera jest próbą podsumowania pracy STUDIA TEATRALNEGO. WARSZTATÓW SZTUKI SCENICZNEJ. - pierwszej edycji projektu edukacyjnego przygotowanego i przeprowadzonego przez Teatr Współczesny dofinansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Pierwszy raz na scenie w styczniu 2015
***
Hanoch Levin (ur. 18 grudnia 1943, Tel Aviv, Izrael - zm. 18 sierpnia 1999, Tel Aviv, Izrael)
Izraelski dramaturg, powieściopisarz, poeta, reżyser, autor skeczów, tekstów piosenek i książek dla dzieci. Uznawany w swym kraju za jednego z najważniejszych współczesnych dramaturgów Pochodził z ortodoksyjnej żydowskiej rodziny. Jego ojciec, Israel Levin pochodzil z miasta Konskie i był potomkiem słynnego rabina z Kocka. Matka, Malka Levin z domu Chmielnicka pochodzila z Opoczna.W Polsce urodził się starszy brat Hanocha, David, znany i ceniony reżyser teatralny. W 1935 roku rodzina wyemigrowała do Palestyny, która od 1948 jest niepodległym państwem Izrael. Tu zamieszkali w biednej, południowej dzielnicy Tel Avivu.
Ojciec był właścicielem sklepu z artykułami spożywczymi. Synowie wychowywani byli w religijnej tradycji rodziny żydowskiej. Hanoch uczęszczał do religijnej, ortodoksyjnej szkoły podstawowej Jabetz. Gdy miał dwanaście lat, na zawał serca zmarł jego ojciec. Mimo kłopotów finansowych, nie przerwał dalszej edukacji. Uczył się w religijnej szkole średniej Zeitlin na lekcjach wieczornych a w dzien pracowal by pomoc matce w utrzymaniu domu. Po odbyciu służby wojskowej w izraelskiej armii studiował filozofię i literaturę hebrajską na Uniwersytecie w Tel Avivie w latach 1964-1967.
W 1965 roku rozpoczął współpracę z wydawanym przez Uniwersytet pismem "Dorban", na łamach którego debiutował jako poeta i publicysta. W swych satyrycznych tekstach ostro atakował izraelska mentalność i stosunek Izraelczyków do arabskiej mniejszości. Choc nigdy nie należał do zadnej partii politycznej jego lewicowe i liberalne poglądy, znajdujące swe odbicie także w jego twórczości, wywoływały wiele kontrowersji. Pisarz podważał bowiem niejednokrotnie fundamenty narodowych etosow, szowinizmu i nietolerancji.W 1966 roku debiutował jako prozaik na łamach izraelskiego pisma "Haaretz", w którym opublikował opowiadanie "Stubborn Diana", a w 1967 literackie pismo "Yochani" zamieściło jego wiersz "Birkot ha-Shahar" (rodzaj żydowskiej modlitwy).
Jego debiut został bardzo życzliwie przyjęty przez środowiska literackie. W tym samym roku wysłał na konkurs, organizowany przez izraelskie radio, swą pierwszą sztukę zatytułowaną "Catch the Spy", za którą otrzymał pierwszanagrodę. Przetłumaczona następnie przez niego na angielski zdobyła Prix Italia na konkursie dramatów radiowych we Włoszech w 1969.W latach 1967-1970 pisał przede wszystkim satyryczne kabarety polityczne, jak: "You, me and the next war" (wystawiona w Klubie Bar-Barim w Tel Avivie w sierpniu 1968), "Ketchup" (Satyryczny Kabaret w Tel-Avivie, marzec 1969), "Queen of the Bathtub" (Cameri Theater, kwiecień 1970). Ta ostatnia, wyreżyserowana przez brata Hanocha, Davida Levina, zawierala scene odwołująca się do biblijnej historii Izaaka i Abrahama i oskarzajaca ojcow prowadzacych swych synow na smierc, wywołała skandal. Autora oskarżono o profanację Biblii. Rząd cofnął swą finansową dotację dla Cameri, a dyrekcja teatru zdecydowała o zawieszeniu kolejnych przedstawień.Pierwszym utworem dramatycznym Levina, który przyniósł mu prawdziwy sukces była komedia "Hefez", której premiera w reżyserii Oded Kottler odbyła się w marcu 1972 roku w Haifa Theater. Potem sztuka była grana w Cameri Theater i Habima Theater. Pierwszą sztuką, którą wyreżyserował sam Levin była "Ya'akobi and Leidental" w grudniu 1972 roku w Cameri.
W latach siedemdziesiątych, poza utworami dramatycznymi, które pisał i sam reżyserował w Haifa Theater i Cameri, powstały jego dwa scenariusze filmowe: "Folch" (z wspolpraca z Danny Wolman), wyreżyserowany w 1972 roku przez Danny Wolman i "Fantasy on a romantic theme" Vitka Tracza w 1977. Oba filmy zyskały duże uznanie krytyki, lecz nie spodobały się publiczności.Napisał pięćdziesiąt siedem dramatów, z których najważniejsze to: "Varda'leh's Youth" (Cameri Theatre,1974), "Krum" (Cameri Theatre, 1975), "Popper" (Cameri Theatre, 1976), "The suitcase packers" (Cameri Theatre, 1983), "The labor of living" (Habima National Theatre, 1989), "Can't choose" (Cameri Theatre, 1990), "Hops and hopla" (Cameri Theatre, 1991), "The wondrous woman within us" (Khan Theatre, 1994), "The Whore from Ohio" (Cameri Theatre, 1996) "Requiem" (Cameri Theatre, 1999). Za życia pisarza wystawiono trzydzieści trzy jego sztuki, z których dwadzieścia dwie sam reżyserował w teatrach Tel Avivu, Haify, Jerozolimy. Twórczość Levina to nie tylko polityczne satyry. W utworach swych odwołuje się do wątków mitologicznych i biblijnych, jednak przede wszystkim ukazuje egzystencjalne problemy człowieka końca XX wieku, człowieka cierpiącego i zadającego cierpienia innym.
Ostatnie miesiące swego życia spędził w szpitalu ciężko chory na raka. Zmarł w Tel Avivie mając pięćdziesiąt sześć lat.
Materiały udostępnione przez agencję ADiT.
