Warszawa. Wykład Piotra Maculewicza o "Czarodziejskim flecie"
Warszawska Opera Kameralna zaprasza 14 maja o godz. 18.00 na kolejne spotkanie z cyklu "Loża miłosników opery". Wykład ""Czarodziejski flet" i jego konteksty, czyli Singspiel uwznioślony" wygłosi Piotr Maculewicz.
Na teatralno-muzycznych scenach królowała w XVIII wieku opera włoska, a dokładniej jej odmiana "poważna" - seria, tworzona w stylu który później nazwano neapolitańskim. Także Mozart komponował dzieła w takim typie, choć za najwspanialsze jego operowe dokonania uchodzą dziś te, które do gatunku seria nie należą, w tym najambitniejszy w dziejach gatunku singpiel: "Czarodziejski flet". Trudno nie zadumać się nad faktem, iż jedno z największych arcydzieł w dziejach muzyki, wznawiane w tysiącach inscenizacji od ponad dwóch stuleci, poddawane wciąż nowym analizom i interpretacjom powstało w pośpiechu na czysto komercyjne zamówienie miłego, choć dość podrzędnego teatrzyku, gdzie wystawiono je obok produkcji o wątpliwej nierzadko jakości, dziś całkowicie zapomnianych... Naprawdę doceniono "Czarodziejski flet" po śmierci Mozarta, gdy wzrastać poczęła jego legenda. W Wiedniu cieszył się niesłabnącym powodzeniem, co było bezprecedensowe, gdyż singspiele rzadko utrzymywały się na scenach dłużej niż przez sezon lub kilka. Jego librecista i teatralny impresario E. Schikaneder do końca życia zarabiał na tym utworze znaczące sumy, wystawiano go też na licznych scenach całej Europy i Ameryki (premiera warszawska miała miejsce już w roku 1793). Utwór ten rozpalał też wyobraźnię kompozytorów XIX w. inspirując m.in. wielkie arcydzieła niemieckiej opery romantycznej. Niewiele też kompozycji Mozarta doczekało się tak bogatej literatury krytycznej oraz głębokich, filozoficznych interpretacji. Każdy teatr operowy ma je w swym repertuarze, a najwięksi reżyserzy prezentowali je w najrozmaitszych inscenizacjach, od klasycznych po ekstrawaganckie i awangardowe. Jednak publiczność całego globu wielbi to dzieło przede wszystkim za zachwycającą, wzruszającą, miejscami przezabawną, pełną bezpretensjonalnego wdzięku, nieśmiertelną muzykę Wolfganga Amadeusza Mozarta.
Piotr Maculewicz
