Leszno. Projekt artystyczny "Miasto Grochowiaka"
Spektaklem poetyckim i koncertem zespołu "Mea Culpa" rozpocznie się w piątek w Lesznie premierowy projekt artystyczny "Miasto Grochowiaka". Władze Leszna chcą w ten sposób upamiętnić mieszkającego w tym mieście poetę i przypomnieć jego twórczość.
- Idea stworzenia tego projektu wynikała stąd, że Grochowiak był "wielkim nieobecnym w Lesznie". Co prawda miasto w przeszłości nazwało bibliotekę jego imieniem, umieściło tabliczkę na domu, w którym się urodził, ale tak na dobrą sprawę nie był w ogóle obecny w przestrzeni publicznej - podkreślił rzecznik prezydenta Leszna Rafał Kotomski.
Poeta, prozaik, dramatopisarz i publicysta Stanisław Grochowiak urodził się w Lesznie w 1934 roku. Mimo, że czasy okupacji spędził w Warszawie, wrócił do rodzinnej miejscowości po zakończeniu wojny. Tu dorastał, uczył się i - jak dodał Kotomski - "to właśnie Leszno było miastem jego młodości i stąd także czerpał inspirację do swojej twórczości".
- Od wielu lat odbywa się w Lesznie konkurs recytatorski, który moim zdaniem czasy świetności i popularności ma już niestety za sobą. Szukaliśmy więc sposobu, jak można by na nowo zainteresować młodzież twórczością tego poety i udało się stworzyć projekt, który w oryginalny sposób odkrywa Grochowiaka na nowo - dodał.
Projekt zostanie zainaugurowany w piątkowy wieczór poetyckim spektaklem i koncertem zespołu "Mea Culpa". W sobotę natomiast odbędą się warsztaty dla młodzieży oraz odsłonięcie muralu Grochowiaka na ścianie jednej z leszczyńskich kamienic. W wydarzeniu wezmą udział także najbliżsi krewni poety; dzieci i wnuczki.
- Mural autorstwa Wojciecha Ejsmondta przedstawia portret Grochowiaka stworzony z pikseli. Po jego odsłonięciu odbędzie się widowisko plenerowe z udziałem warszawskiego teatru ulicznego ATK. Będzie to barwny korowód podczas którego poezja Grochowiaka, jego wiersze, rzeczywiście wyjdą na ulice Leszna - podkreślił Kotomski.
W stworzenie wieczornego widowiska poetyckiego "Miasto Grochowiaka" zaangażowana była natomiast młodzież leszczyńskich liceów oraz studenci Katedry Filmu, Telewizji i Nowych Mediów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na scenie ustawionej na Starym Rynku zaprezentują oni m.in. zrealizowany i zmontowany przez młodych ludzi film zawierającego fragmenty ekranizacji utworów Grochowiaka, filmów o poecie i jego własnych wypowiedzi.
- Grochowiak był niezwykle popularny w latach 60. i 70. i właśnie wtedy młodzi ludzi zaczytywali się w tym poecie. Dziś - moim zdaniem - jest on zwłaszcza dla młodzieży atrakcyjny w tym sensie, że jest niezwykle oryginalny - a to młodych ludzi najbardziej pociąga; opowiadać o zwykłych rzeczach poprzez brzydotę, szpetotę, ale jednocześnie dostrzegać pewne błyski i iskierki w tej codzienności - podkreślił kierownik Katedry Filmu, Telewizji i Nowych Mediów UAM prof. Wojciech Otto.
- W ostatnich latach można już mówić o fali pewnego powrotu do utworów tego poety. Fali, która odbija się teraz nie tylko o serca i umysły młodych osób, ale także artystów; muzyków, aktorów, którzy również zaczynają odkrywać Grochowiaka na nowo i czerpać z jego twórczości - dodał Otto.
Projekt zakończy się niedzielnym wieczorem poetyckim w Ratuszu Staromiejskim z udziałem aktora Olgierda Łukaszewicza i Witolda Łukaszewskiego z zespołem "Grand Piano".
Stanisław Grochowiak uznawany jest za jednego z najoryginalniejszych polskich poetów, debiutował na łamach dodatku literackiego do "Słowa Powszechnego" w styczniu 1952 roku. W późniejszych latach prowadził m.in. dział literacki, drukował swoje wiersze i opowiadania, a także miał stały felieton "Listy Redaktora Rozsądnego" - poradnik dla młodych poetów na łamach "Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego", którego redaktorem naczelnym był wówczas Tadeusz Mazowiecki.
Pierwszy, od razu głośny tomik poetycki Grochowiaka, "Balladę rycerską", opublikował w 1956 roku, potem m.in. "Menuet z pogrzebaczem" (1958) , "Rozbieranie do snu" (1959), "Agresty" (1963). Ostatni etap twórczości artysty to takie zbiory jak: "Polowanie na cietrzewie" (1972), "Bilard" (1975) i wydane po śmierci poety "Haiku Images" (1975).
Grochowiaka zaliczano do tak zwanego pokolenia "Współczesności" obok m.in. Andrzeja Bursy, Ernesta Brylla, Marka Hłaski, Ireneusza Iredyńskiego, Edwarda Stachury. Grochowiak uprawiał też prozę - wydał tom opowiadań "Lamentnice" (1958), powieści: "Trismus" (1963) i "Karabiny" (1965) a także dramaty takie jak "Szachy" (1961), "Partita na instrument drewniany" (1962), "Chłopcy" (1964).
Poeta zmarł przedwcześnie 2 września 1976 roku w Warszawie w wieku zaledwie 42 lat.
