Olsztyn. Dyplomowe "Tańce z Ballybeg" w Teatrze Jaracza
Dla młodych ludzi ten spektakl to przejście ze stanu studenta do stanu aktora. W sobotę zapraszają na premierę swego dyplomu w Teatrze im. S. Jaracza. To "Tańce w Ballybeg" Briana Friela, nazywanego irlandzkim Czechowem.
Spektakl "Tańce z Ballybeg" to pierwsze z trzech przedstawień dyplomowych studentów czwartego roku Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka działającego przy Teatrze im. Jaracza.
W sobotę o godz. 18 na Scenie u Sewruka zobaczymy ósemkę studentów, którzy przejdą "ze stanu studenta do stanu aktora". Tak to wydarzenie określiła Joanna Świrska, która w przedstawieniu gra jedną z pięciu sióstr z miasteczka Ballybeg.
Brian Friel, nazywany irlandzkim Czechowem, był autorem bardzo popularnym. "Tańce" zostały przeniesione na ekran w Hollywood.
Jest to historia luźno oparta na dziejach rodziny matki autora i jej sióstr. Akcja rozgrywa się latem 1936 roku. Na scenie oglądamy wydarzenia z przeszłości, które komentuje z perspektywy teraźniejszości dorosły Micheal Evans, syn jednej z sióstr. W realizacji Julii Wernio, reżyserki przedstawienia, jest to Michaela. Sztuka Friela (który zmarł 2 października br.) opowiada o trudnym życiu w przedwojennej, biednej tradycjonalistycznej, katolickiej Irlandii.
Ale co z tytułowymi tańcami? - W spektaklu tańców jest rzeczywiście wiele - mówi Julia Wernio. Dodajmy, że dlatego w przedstawieniu ważną rolę ogrywa radio Marconi, z którego płynie muzyka. - Sztuka Friela jest opowieścią o poszukiwaniu własnej tożsamości - tłumaczy Wernio. - Narrator, wspominając lato 1936 roku, próbuje odpowiedzieć na pytanie, kim jest, tak jak my, gdy oglądamy stary album ze zdjęciami. Dzięki narratorowi mamy na scenie dwie równolegle rzeczywistości - przeszłość i teraźniejszość. Oglądamy bohaterów, którzy już odeszli i odczuwamy niesamowity metafizyczny dreszcz.
Reżyserka podkreśla, że wykładowcy Studium Aktorskiego mogą być dumni z absolwentów. - Są świetnie przygotowani, mają pasję i zapał. Na scenie są gotowi zaprzedać duszę diabłu.
Autorką scenografii jest Elżbieta Wernio. Oprawę muzyczną przygotowała Maria Rumińska.
