Artykuły

"Seks, prochy i rock & roll" Erica Bogosiana w Teatrze im. Szaniawskiego w Płocku. Pisze Milena Orłowska w Gazecie Wyborczej - Płock.

W sobotnim spektaklu w płockim teatrze użyto co najmniej trzech pistoletów. Pierwszym była gitara Krzysztofa Misiaka, drugim - tekst monodramu autorstwa Erica Bogosiana. A trzecim - zmieniający się co chwila, jak kameleon, Marek Walczak.

W sobotni wieczór płocki Teatr Dramatyczny zaprezentował monodram "Seks, prochy i rock&roll" Erica Bogosiana w reżyserii i wykonaniu Marka Walczaka.

Sztuka to zbiór monologów kilku postaci - narkomana, faceta przy kasie, prostaka z kolejki w spożywczaku, bezdomnego żyjącego ze zbierania puszek, przedstawiciela klasy średniej zakochanego w swym grillu, bywalca klubów, któremu nie oprze się żadna kobieta...

W każdą z tych ról wciela się Walczak, zmieniając nie tylko koszule i kapelusze, ale także sposób poruszania się, to, jak patrzy, jak mówi. I robi to tak, że każdej postaci się wierzy, choć może lepiej byłoby, gdyby się nie wierzyło. Bo ludzie ci opowiadają rzeczy straszne i dają naszym czasom, naszej współczesności jak najgorsze świadectwo. Ich pojedyncze głosy składają się na obraz świata zapełnionego żałosnymi frustratami. Narkoma zapewnia, że nie jest uzależniony, bogaty facet tłumaczy, że mógłby oszczędzić te "żałosne kilkaset tysięcy" i kupić sobie starszy model bmw, ale co czułby w sytuacji, gdyby tą jechał autostradą, tą swoją "piątką", i nagle wyprzedził go ktoś w "siódemce"? Zjadany przez lęki właściciel grilla, basenu, który spędza z żoną wakacje w egzotycznych krajach ma w planach: ogrodzenie domu murem z drutem kolczastym i tłuczonym szkłem, a także strzelanie z karabinu do każdego, kto przekroczy jego próg. "Nawet jeśli nie będą to ci migranci, ludzie od naprawy telefonu". Człowiek z siatką jest przekonany, że w telewizji występują roboty, ale w sumie dość przytomnie zauważa, że to nie my rządzimy technologią, komputerami, internetem, a one nami. Gangster strzela w krucyfiks, a bezdomny chudnie na diecie jajecznej (jedna kanapka z jajkiem co dwa dni).

Wszyscy oni powtarzają - życie jest jedno, trzeba je przeżyć jak najlepiej, przecież są ludzie, gdzieś Afryce, Indiach, którzy "leżą gdzieś w smrodzie, z muchami" i zazdroszczą tym, którym udało się urodzić w cywilizowanym kraju. Marzą o naszej kasie, naszych prochach i naszym seksie. Tylko że z opowieści wszystkich tych postaci wynika coś zupełnie odwrotnego - nie ma nam czego zazdrościć, świat Zachodu jest pusty, pozbawiony wartości, a ludzie miotają się w nim w poszukiwaniu szczęścia i robią sobie bożków z pieniędzy, narkotyków, seksu (w sumie o pieniądzach było w przedstawieniu zdecydowanie najwięcej) w nadziei, że w końcu znajdą w tym wszystkim jakikolwiek sens.

I tekst, i Walczak są niezwykle zabawni, publiczność właściwie boki zrywała w trakcie tych wywodów, choć w zasadzie powinien być to taki śmiech przez łzy.

A pomyśleć, że tekst Bogosiana nie jest już taki nowy, świat lat 90. wyglądał nieco inaczej i w "Seksie, prochach i rock&rollu 2016" mogłoby spokojnie pojawić się jeszcze kilka dodatkowych śmieszno-strasznych postaci...

Niezwykłej mocy dodaje przedstawieniu muzyka płockiego gitarzysty Krzysztofa Misiaka. Misiak przyjął zaproszenie Walczaka do współtworzenia spektaklu, wybrał do niego kilka utworów ze swych ostatnich płyt i wymiata na żywo w przerwach między kolejnymi monologami. Wspiera go Piotr Jędraszczak na saksofonie i sam Walczak na harmonijce. Muzyka - blues, jazz i rock - sprawia, że ściany się trzęsą, a spektakl nabiera całkiem nowego wymiaru. Misiak ma zresztą w spektaklu także małą rólkę - jeśli jesteście ciekawi jaką, najlepiej idźcie do teatru i przekonajcie się sami.

Monodram będziecie mogli zobaczyć jeszcze 15,16 i 30 kwietnia oraz 7 i 22 maja. Bilety są po 30 i 20 zł.