Terapia śmiechem?
"moja mama leczy się u doktora oetkera" Pilgrima/Majewskiego w reż. Wojtka Klemma w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Pisze Ewa Koszur w Głosie Szczecińskim.
Sztuka "moja mama leczy się u doktora oetkera" w reżyserii Wojtka Klemma w Teatrze Współczesnym to niezbyt lekka komedia o depresji.
Temat jest trudny: choroby psychiczne z depresją na czele, stąd zapewne wybór autorów i realizatorów sztuki pt. "moja mama leczy się u doktora oetkera", by podać ją w komediowej, z lekka groteskowej formie. Inaczej przedstawienie wyreżyserowane przez Wojtka Klemma mogłoby być niestrawne nawet dla najbardziej wyrobionego widza.
Oto bohater (Robert Gondek), czterdziestolatek, zmaga się ze swoją depresją, ku zakłopotaniu jego najbliższych. Zaczyna niekonwencjonalnie od wyznania, iż lubi koniugacje. "Ja jestem, ty jesteś, on jest" i tak dalej. Otoczenie stara się zagłuszyć nietypowe wyznania i zachowania chorego, niejako "zamieść je pod dywan". Kiedyś, w dzieciństwie było łatwej, w czasach swojskiego baru Ekstra i składnic harcerskich z modelami samochodów. W dorosłym życiu coraz trudniej ogarnąć wciąż zmieniającą się rzeczywistość.
Samotny wśród ludzi - to najlepsze określenie bohatera sztuki, którym mógłby być niemal każdy z nas, bo każdy ma jakiś problem
Można udawać,że jest wesoło. Czy na pewno tak jest?
Depresja i inne choroby psychiczne dotykają co czwartego dorosłego Polaka. Temat jest więc ważki. Ale od czego terapia śmiechem?
Sztuka została napisana na zamówienie szczecińskiego Teatru Współczesnego. W obsadzie, która świetnie poradziła sobie z niełatwą materią, także: Maria Dąbrowska, Barbara Lewandowska, Arkadiusz Buszko, Michał Lewandowski, Jacek Piątkowski, Wojciech Sandach.
To był doskonały popis gry zespołowej. Wszyscy aktorzy są cały czas na scenie i znakomicie się uzupełniają, prowadzą dialogi, monologi, czasami jednocześnie. To ważny i wart zobaczenia spektakl.
