Artykuły

"Felek z Cyrku" Matwiejewa posia­da nieco odmienny charakter od sztuk dotąd wystawianych w teatrze "Banialuka" w Bielsku-Białej. Wesoła ta komedia posiada wiele cech prawdopodobieństwa i dlatego odbie­ga od typu bajek. Oto z powodu leni­stwa pracownika cyrku Felka, z klatki uciekł niedźwiedź. Miś jednak ma poczciwy charakter i nikomu nie za­graża, ale samo jego pojawienie się wywołuje zrozumiałą panikę. Stara babcia ucieka na dach kamienicy, szofer na którego samochodzie znalazł się niedźwiedź rozbija wóz o latarnię, jakaś jejmość skacze z balkonu, gdy miś zjada przywiezioną do spółdziel­ni kiełbasę. Przygód jest wiele i bardzo rozmaitych, kładą im kres młody harcerz i milicjant, którzy nie tracą głowy i ułatwiają dyrektorowi cyrku odnalezienie misia.

Felek - leń, widząc skutki swego niedbalstwa jest niepocieszony i z płaczem obiecuje poprawę. Zostaje on jednak zwolniony z pracy, a niedź­wiedź ze wstrętem odwraca się od bu­melanta. Ostatecznie jednak sprawa Felka zostaje oddana pod sąd najmłodszych widzów, zapada uniewin­niający wyrok i Felek powraca do cyrku.

Pogodna i wesoła treść komedii, wywołuje radość na widowni, a równo­cześnie oddziaływuje wychowawczo, bo mali widzowie w całej pełni uznają przewinienie Felka.

Gra ukrytych artystów nie budzi żadnych zastrzeżeń. Reżyseria Dutkie­wicza i Wojutyckiej jest bardzo do­bra, a strona muzyczno-wokalna prof. Lewingera bez zarzutu. Dobrze jest również rozwiązana strona deko­racyjna, natomiast mamy zastrzeże­nia co do kukiełek. Mają one bowiem w porównaniu z lalkami, występują­cymi w innych przedstawieniach w "Banialuce" małe możliwości rucho­we, a druty kierujące są zbyt widocz­ne, co znacznie osłabia efekt. W tej sztuce właśnie istnieją wielkie możli­wości ruchu kukiełek, które wykorzy­stano jedynie w małym stopniu.