Artykuły

Klasyka i dialog z klasyką - takie są zamierzenia nowej dyrekcji Teatru im. Juliusza Słowackiego, którym patronuje myśl Stanisława Wyspiańskiego, artysty totalnego, wyrastającego poza swój czas i zadającego niejednokrotnie niewygodne pytania. Już 11 lutego zobaczymy jego "Wyzwolenie" w interpretacji Radka Rychcika.

Rychcik to reżyser, który wyspecjalizował się w teatralnym odczytywaniu kanonicznych polskich dramatów poprzez zaskakujące, nowe konteksty. Podobnie będzie i tym razem, gdy Konrada zobaczymy w roli nauczyciela. Premiera na Dużej Scenie 11 lutego, kolejne spektakle 12, 14 i 15 lutego.

Czy wyzwolenie zawsze wiąże się ze śmiercią? To szukanie prawdy w sobie, podróż do najgłębszych poziomów swojej podświadomości. Co właściwie znaczy "wyzwalać"? Przywrócić wolność, niezależność? Uwolnić z czegoś krępującego ruchy, spowodować nagłe uzewnętrznienie się? Pozbyć się jakichś cech, uczuć? Jest to na pewno doświadczenie oczyszczające. Podobnie jak wizyta w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau.

Przed rozpoczęciem prób, z całym zespołem, właśnie tam pojechaliśmy. Konfrontacja z miejscem Zagłady poruszyła nas, obudziła głębokie emocje, dała początek kolejnym pytaniom na temat życia, śmierci i dokonywanych przez nas wyborów - opisują twórcy spektaklu.

Akcja dramatu toczy się w szkole, główną osią fabularną "Wyzwolenia" jest próba do spektaklu pt. "Polska Współczesna" oraz konflikty związane z ową próbą. Edukacja, klasa szkolna, wolnomyślicielskie lekcje, relacja uczeń-nauczyciel, muzyka wyrażająca wolę serc. Sięganie do teatru zagłady. To wszystko łączy się w impresje, które dają przebłysk innego świata. Może właśnie świata, który siedzi w nas, zamknięty i czekający, by go wyzwolić.

Ważnym, choć nieoczywistym bohaterem-inspiracją spektaklu Rychcika jest Jerome David Salinger, który brał udział w desancie normandzkim i wyzwalał obóz Dachau. Lektura "Buszującego w zbożu", którą Konrad (Rafał Dziwisz) odbywa ze swoimi uczniami jest właściwie pretekstem do opowieści o doświadczeniach samego Salingera jako żołnierza, a szczególnie momentu wyzwolenie obozu koncentracyjnego, które na trwale pozostawiło ślad w psychice młodego wówczas żołnierza i pisarza.

"Wyzwolenie" to kolejny kanoniczny polski dramat, którego odczytania podjął się Radek Rychcik, reżyser, który z oryginalnych, przefiltrowanych przez popkulturę interpretacji zrobił swój znak firmowy. To pierwsza jego współpraca z Teatrem Słowackiego w Krakowie powstająca przy udziale stałych współpracowników: Anny Marii Karczmarskiej, artystki wizualnej i scenografki, która w projektowaniu przestrzeni scenograficznej do "Wyzwolenia" korzysta z kontekstu historycznego budynku teatru, Michała Lisa i Piotra Lisa, którzy komponują muzykę i multimedia do jego spektakli. Na scenie zobaczymy aktorów Teatru Słowackiego.

***

Radosław Rychcik

Reżyser teatralny, urodzony w 1981 roku, pochodzi z Działdowa. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserii w PWST w Krakowie. Lubi wyzwania, amerykańską popkulturę oraz wysokie stężenie emocji. Debiutował w Starym Teatrze w Krakowie spektaklem "Forma przetrwalnikowa". Potem zrobił m.in. "Versus. W gęstwinie miast" Brechta, w Teatrze Nowym w Krakowie, "Fragmenty dyskursu miłosnego" Barthes'a w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, docenianą w Polsce i na świecie "Samotność pól bawełnianych" Bernarda-Marii Koltsa (Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach), "Madame Bovary" Gustawa Flauberta (Teatr Dramatyczny w Warszawie), "Hamleta" w Kielcach (najlepsze szekspirowskie przedstawienie sezonu 2010/2011) oraz cieszących się uznaniem publiczności na całym świecie "Dwunastu gniewnych ludzi" z Teatru Nowego w Poznaniu. Ostatnie jego realizacje to "Wielkie przemówienia" na PPA, "Utalentowany Pan Ripley" i "Ripley pod ziemią" (oba w Teatrze Studio w Warszawie) i "Wesele" w Teatrze Śląskim w Katowicach. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. Lauru Konrada za reżyserię "Łyska z pokładu Idy" (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu) na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach, Paszportu POLITYKI za poznańskie "Dziady" i nagrody indywidualnej za reżyserię tarnowskiego spektaklu "Grażyna" w konkursie MKiDN "Klasyka Żywa".