Węgierskie krótkie cięcia
"Shot cuts" w chor. Istvana Juhosa-Putto i "Stop Non Stop" w chor. Pauliny Wycichowskiej w Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu. Pisze Andrzej Chylewski w Głosie Wielkopolskim.
Miłośnicy dokonań Polskiego Teatru Tańca Ewy Wycichowskiej powoli oswajają się z jej bytnością na Scenie Rozmaitości. Tym razem pojawili się na premierze obrazu "Shot cuts" węgierskiego choreografa i tancerza oraz pedagoga, Istvana Juhosa-Putto. Dopełnieniem wieczoru był zrewidowany obraz "Stop Non Stop" Pauliny Wycichowskiej, którego premiera odbyła się 10 lutego 2001 roku.
Układ choreograficzny Putto sprowadza narrację do języka ciał, do zaledwie zarysowania relacji międzyludzkich, bez silenia się na opowiedzenie całych historii, ich point. Zastosowanie filmowej technologii owych "shot cuts" nie wymaga rekwizytów, jedynym są oślepiające, wielofunkcyjne blaszane lustra Rekwizytem osobliwie, bardzo konsekwentnie spajającym całość jest specyficzna muzyka: Steve'a Rocha, Roberta Richa a zwłaszcza Arvo Parta. To jej surowa powściągliwość sprawia, że obraz Putto nabiera katedralnej momentami wyniosłości, tak wyrazistej choćby w tańcu Daniela Stryjeckiego. Pięć lat, które upłynęły od premiery "Stop Non Stop", odcisnęły wyraźne piętno na nowej wersji obrazu. Kolejne doświadczenia życiowe i umiejętności choreografki, nowi wykonawcy spektaklu, wszystko to sprawiło, że doznał on swoistego oczyszczenia i kondensacji wyrazu. Wieloplanowość narracji nie rozprasza obserwacji, lecz ją wzmaga poprzez konsekwencję i tempo. Z zadowoleniem obserwuję coraz wyraziściej uwidaczniający się stylistyczny język autorki układu choreograficznego, jeszcze ściślej zgodny z językiem świetnie dobranej muzyki (Europa String Choir, Steve Reich, Buta Raga).
