Dziwy na "Strychu"
W połowic stycznia doszło do długo oczekiwanej w Teatrze im. J. Osterwy premiery. Wspólnymi - międzynarodowymi siłami zrealizowano węgierski musical "Strych". Z Egeru przyjechał reżyser - Laszló Gali. Wspólnie z nim przygotował spektakl Andrzej Rozhin. Natomiast scenograf - Peter Kastner - jest Czechem. Autorem dialogów jest Peter Horvath, piosenek - Dusan Stevanovity. Największą atrakcją sztuki jest piękna, nastrojowa muzyka Gabora Pressera ze słynnego niegdyś zespołu rockowego "Locomotiv G.T.". Reżyser opowiada, że "Strych" grany jest nieprzerwanie od 1988 r. na jednej z czołowych scen Budapesztu.
Sztuka napisana jest w konwencji realistyczno-fantastycznej. Dzieje się to gdzieś między Wschodem a Zachodem, może w Europie Środkowej. Akcja rozgrywa się na strychu kamienicy czynszowej, gdzie dzieją się rzeczy dziwne, zaskakujące i przerażające... Pojawiają się błąkające się od ponad 500 lat po świecie duchy i zderzają się tam ze światem realnym. Czekają na Cudownego Przewoźnika-Transformena, by przeniósł je w zaświaty. Klasyczna komedia pomyłek zaczyna się w momencie, gdy duchy zaczynają być dostrzegane przez jednych - dobrych ludzi, a nie widziane - przez złych. Na strychu spotkamy również wytwory współczesnej cywilizacji, znajduje się tam bowiem pracownia cybernetyczna Baj tka, próbującego nawiązać kontakty z siłami wyższymi, pojawia się też wątek miłosny.
Grający jedną z głównych ról - gangstera Barabasza vel Transformena - Jacek Gierczak, określa sztukę jako "liryczną komedię", atrakcyjną przede wszystkim dla młodzieży i dodaje, że po raz pierwszy w tym teatrze do ról wiodących konkurowało po kilku aktorów. Kierownik muzyczny Mieczysław Mazurek podkreśla, że "Strych" jest nowością na lubelskiej scenie, pierwszym typowym musicalem, napisanym w konwencji "delikatnego rocka".
Choreograf - Dorota Furman, znana z kabaretów Olgi Lipińskiej, nadała ruchowi scenicznemu w "Strychu" swój specyficzny styl. Zwraca uwagę bardzo "trafiony" przekład Jerzego Szpyry. Piosenki z polskimi tekstami mają szansę spodobania się publiczności, a mogą nawet stać się przebojami.
