Nowe oblicze Pragi
Warszawa zmienia się coraz szybciej, fascynuje rytmem życia, rodzącymi się wyzwaniami i optymizmem wszędzie obecnej młodzieży. I nic nie powstrzyma już tej tendencji. Muzyka, taniec, spektakle uliczne, jazz wdarły się do nieznanych do niedawna miejsc - pisze w Rzeczpospolitej Janusz Pietkiewicz, były dyrektor Biura Teatru i Muzyki UM w Warszawie, obecnie dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego-Opery Narodowej i I Festiwalu Muzyczna Praga.
Powstają nowe kluby i puby, zmieniają wystrój knajpki i witryny sklepików, po zmroku iluminowane fasady budynków tworzą przyjazne i ciepłe pejzaże. Pozyskiwane są nowe przestrzenie, także postindustrialne, w których miasto i wspierane przez nie zespoły "offowe" organizują coraz więcej imprez. Muzyka, taniec, spektakle uliczne, jazz wdarły się do nieznanych do niedawna miejsc.
Przez ostatnie trzy lata nakłady na kulturę w stolicy podwoiły się. Zyskały na tym nie tylko miejskie teatry, biblioteki, domy kultury i muzea. Wzrost dotacji, czasem kilkakrotny, odnotowały zespoły niezależne, stowarzyszenia i festiwale. Wydatki budżetu stołecznego na kulturę w przeliczeniu na jednego mieszkańca to ponad 200 złotych rocznie, w innych miastach jest to od kilkudziesięciu do maksymalnie 115 złotych.
Puls życia kulturalnego gwałtownie przyspiesza na Pradze. Zamiast zaniedbanej dzielnicy, którą Warszawiacy z drugiej strony Wisły omijali (robiąc najwyżej wyjątek dla Teatru Powszechnego i Saskiej Kępy), centrum Pragi to fascynujące i modne wśród alternatywnych artystów i młodej inteligencji. Już nie wypada nie bywać w Fabryce Trzciny, na spektaklach i wystawach w Wytwórni Wódek "Koneser", czy wydarzeniach przy Lubelskiej 30/32, na ulicy Inżynierskiej i 11 listopada. Powstają sceny teatralne w praskich kawiarniach i teatrzyki dziecięce. Świetnie działają tradycyjne teatry: Baj, Rampa i Powszechny. Coraz więcej się dzieje na letnich scenach w parkach Praskim i Skaryszewskim. W maju na Francuskiej po raz pierwszy odbyło się Święto Saskiej Kępy z wszechobecnym w niej duchem Agnieszki Osieckiej. Stowarzyszenie Studio Teatralne "Koło", z pomocą władz miasta, przez trzy czerwcowe weekendy wzięło w s we władanie opuszczone Zakłady Optyczne przy ulicy Grochowskiej. A katedra przy Floriańskiej czy Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego na Kawęczyńskiej z powodzeniem zaczynają spełniać rolę poważnych sal koncertowych. Pierwszym symfonicznym zespołem zagranicznym, który przyjął w, ubiegłym roku zaproszenie Prezydenta Warszawy na występ w przepięknej Bazylice na Szmulkach była słynna orkiestra z mediolańskiej La Scali.
W tę dynamiczną perspektywę warszawskiej Pragi wpisuje się pierwszy Festiwal Muzyczna Praga. Od 1 września do 10 listopada 2006 w 22 miejscach festiwalowych odbędzie się ponad 50 imprez muzycznych, których mozaikowa różnorodność w pełni oddaje wielowątkowy charakter tej dzielnicy.
Kluczowe miejsce w Festiwalu zajmie muzyka klasyczna. Zestaw prestiżowych wykonawców może wywołać zdziwienie u melomanów, nienawykłych do koncertów po drugiej stronie Wisły. Sinfonia Varsovia, orkiestra La Scali, legendarna Filharmonia Wiedeńska, zespoły Filharmonii Łódzkiej, zespół barokowy La Fenice, chóry Patriarchatu Moskiewskiego, chóry Polskiego Radia i Filharmonii Narodowej, Poznańskie Słowiki, Orkiestra i Chór Opery Narodowej, Mazowsze, Orkiestra Koncertowa Wojska Polskiego. Wśród dyrygentów niekwestionowane sławy - wszyscy po raz pierwszy w Polsce: Walery Gergjey, Myung-Whun Chung i Jean Tubery. Ponadto Kazimierz Kord, Krzysztof Penderecki, Jacek Kaspszyk, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Stefan Stuligrosz, Włodzimierz Siedlik, Zdzisław Szostak, Tadeusz Wojciechowski, Henryk Wojnarowski, Antoni Wicherek. Wśród solistów szwedzki pianista polskiego pochodzenia Peter Jabłoński, Bogusław Schaeffer, liczni polscy śpiewacy, Konstanty Kulka z reaktywowanym Kwintetem Warszawskim i pianistą Krzysztofem Jabłońskim, soliści z moskiewskiego Konserwatorium im. Czajkowskiego.
Muzyczna Praga przypomni także dawny koloryt tej dzielnicy. Złota Kaczka - musical familijny, show Melodie świata prowadzony przez Bogusława Kaczyńskiego, koncerty Antoniny Krzysztoń i Wolnej Grupy Bukowina, a także Dawid i Kaleyala - spektakle Stowarzyszenia Pracownie Twórcze, Czarna Mańka. Tym, którzy chcą czynnie włączyć się w twórcze działania warto polecić warsztaty tańca tradycyjnego i zabawę w dawnym stylu przygotowane pod nazwą Rzuć blagę, chodź potańczyć tango na Pragę.
Inną atrakcją Festiwalu będą: koncerty Warszawskiej Jesieni, multimedialny show Bogusława Schaeffera, przedstawienia teatru tańca, Studia Teatralnego KOŁO, inscenizowany koncert Marii Peszek - miasto mania, spektakl według Doroty Masłowskiej "Paw królowej. Opera Praska", spektakl o Wacławie Niżyńskim oraz wieczór jazzmenów przypominający o półwieczu jazzu w Polsce.
Specjalnym punktem programu będzie wieczór na rzecz odbudowy dawnej Synagogi Praskiej na cele społeczno - kulturalne, w którym wezmą udział Waldemar Malicki, kantor Joseph Malovany z Nowego Jorku - najwybitniejszy na świecie wykonawca religijnej muzyki żydowskiej oraz chór Synagogi Wrocławskiej.
Dwa projekty poświęcone są największemu Polakowi. Teatr Rampa przygotowuje spektakl Brat naszego Boga na motywach dramatu Karola Wojtyły z przepiękną muzyką Zygmunta Koniecznego, a w dniu imienin Karola w Bazylice NS J usłyszymy arcydzieło Haendla jako sacra rappresentazione obecności Mesjasza w pontyfikacie Jana Pawła II.
Opera Narodowa przypomni w Zaduszki w Bazylice na Kawęczyńskiej kantatę "Widma" Stanisława Moniuszki opartą na II części "Dziadów" Mickiewicza oraz "Stabat Mater" Szymanowskiego, zaś w przeddzień Święta Niepodległości Krzysztof Penderecki z solistami i zespołami Opery Narodowej zakończy Festiwal utworami Wincentego z Kielczy, Henryka Mikołaja Góreckiego oraz własnymi: Lacrimosa i Te Deum.
Wstęp na koncerty Festiwalu (z wyjątkiem koncertów Warszawskiej Jesieni) jest bezpłatny. Trzeba tylko wystarczająco wcześnie postarać się o zaproszenia. Mam nadzieję, że Festiwal przyniesie Państwu przyjemność obcowania ze sztuką na Pradze - w dzielnicy przyszłości.
Na zdjęciu: Wiedeńscy filharmonicy.
