Dżungla tańczy, wyje, śpiewa
"Księga dżungli" w reż. Jerzego Bielunasa w Teatrze Lalki i Aktora w Opolu. Pisze Iwona Kłopocka w Nowej Trybunie Opolskiej.
Inscenizacje Jerzego Bielunasa wielokrotnie otrzymywały "atest wysokiej jakości" Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży. Opolska "Księga Dżungli" wg Kiplinga z pewnością też na taki teatralny znak jakości zasługuje.
Reżyser postawił na widowiskowość, tworząc oszałamiające barwami, rytmem i tempem przedstawienie. Głównym organizatorem świata przedstawionego jest świetna muzyka znanego z zespołu VooVoo Mateusza Pospieszalskiego. Kompozytor wykorzystał dźwięki i rytmy z egzotycznych dla nas stron świata - Afryki, Azji i Ameryki Południowej (finałowa szaleńcza samba brzmi w uszach jeszcze długo po wyjściu z teatru). Przedstawienie ma wiele wspólnego z musicalem. Dużo w nim piosenek i tańców, znakomicie oddających dziki, nieokiełznany puls dżungli.
W niewielkiej przestrzeni scenicznej scenografię słusznie sprowadzono do symbolicznego skrótu. Półprzezroczyste walcowate formy nawiązują do strzelających wysoko w górę pni drzew. Piękna gra świateł imituje błyskotliwą zmienność tropikalnego lasu.
Dużym atutem są urodziwe, fantazyjne, a przy tym dowcipne kostiumy. Dzieciom najbardziej podobały się bajecznie kolorowe małpy przypominające wielkie pluszaki i prześliczny Paw (co prawda w programie wymieniona jest ara, ale każdy maluch wie, że to był paw).
Bogata oprawa sceniczna nie przesłoniła klasycznego tekstu i jego wymowy. Zawarte w nim mądrości o świecie dżungli rządzącej się ustalonymi, choć często okrutnymi prawami, i świecie ludzi, który często jest światem bezprawia, są czytelne nawet dla najmłodszych widzów.
Brawa dla Łukasza Schmidta w roli Mowgliego i studentki wrocławskiej szkoły teatralnej, Agnieszki Peplińskiej, w roli Pawia Brawa dla całego zespołu, który stworzył znakomite, zabawne i urocze widowisko.
