Muzyczna podróż w teatrze
"Niech żyje bal" w reż. Wiesławy Niemaszek w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Pisze Agnieszka Tołoczko w Gazecie Olsztyńskiej.
Dziesiątki największych szlagierów z dwudziestego wieku, w tym jeden ekspresyjnie zaśpiewany przez samego dyrektora teatru Janusza Kijowskiego - jednym słowem premiera sztuki "Niech żyje bal". To pierwszy od wielu lat spektakl muzyczny wystawiony w olsztyńskim teatrze.
W przedostatni dzień 2006 roku olsztyński Teatr Jaracza przemienił się w teatr muzyczny, a jego aktorzy zabrali nas w podróż sentymentalną przez cały dwudziesty wiek. Tego wieczoru królowały niezapomniane piosenki z szalonych lat dwudziestych i trzydziestych, tanga, walce, charlestony. Nie zabrakło standardów jazzowych, big beatu i rock and rolla, jak również współczesnych przebojów. Zespół muzyczny pod przewodnictwem Roberta Bielaka zagrał tak, że dech zapierało w piersiach. Aktorzy zaśpiewali niemal wszystko, czym zachwycały się w czasach swojej młodości nasze babki. Tańczyli przy tym z wdziękiem, a do każdego tańca przebierali się w stroje, które wtedy były na topie.
Wiesława Niemiaszek, reżyserka, aktorka i autorka rewii wysoko postawiła poprzeczkę aktorom, nieprzywykłym na co dzień do śpiewania na żywo i tańczenia aż tylu przebojów podczas jednego wieczoru. Nie było to łatwe zadanie, ale rację miał Janusz Kijowski, dyrektor teatru, mówiąc: - Dobrze, by czasem aktorzy się trochę rozruszali, rozśpiewali.
Nie było po nich widać cienia zmęczenia, a przecież zaśpiewali fragmenty aż sześćdziesięciu ośmiu najważniejszych piosenek minionego wieku! Piosenki do spektaklu zostały dobrane tak, by nie tylko bawiły widzów, lecz także ilustrowały zmiany obyczajowe i polityczne, jakie zachodziły w Polsce. Specjalnie na potrzeby rewii uszyto ponad sto kreacji. Widzów zaskoczył Janusz Kijowski, gdy z widowni wbiegł na scenę, by niesamowicie ekspresyjnie zaśpiewać "Co się stało z naszą klasą". Spektakl zakończył tytułowy utwór, który wraz z aktorami odśpiewała publiczność. Dwukrotnie, bo był bis.
