Demoniczny nadkabaret zanurzony w Dostojewskim
"Bobok" w reż. Grigorija Lifanova IV roku Wydziału Aktorskiego PWSFTviT na scenie Teatru Studyjnego w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expressie Ilustrowanym.
Demoniczny nadkabaret zanurzony w Dostojewskim. "Bobok" to lęki i idiotyzmy porządkujące życie na tym i tamtym świecie plus choreografia i bardzo dobra muzyka Ivana Prosetsky'ego.
Tyle że inscenizacja dyplomowa Wydziału Aktorskiego PWSFTviT niewiele daje okazji do oceny poszczególnych wykonawców, jest natomiast efektownym, niebanalnym popisem inscenizatorskim i zbiorową rozgrywką ze strachami. Grigorij Lifanov (rosyjski aktor, reżyser i pedagog) buduje świat literata tracącego kontakt z realnością. "Realizm ograniczony końcem własnego nosa jest niebezpieczniejszy od najszlachetniejszej fantazji, jest bowiem ślepy" - twierdził Fiodor Dostojewski. Reżyser okazał się godnym wyznawcą tej idei. "Bobok" to dwa spektakle w jednym. Pierwszy jest kameralną wizją życia pisarza dzielącego włos na czworo, dwojącego się i trojącego (grają go Łukasz Chrzuszcz, Sebastian M. Cybulski i Kamil Pecka student III roku - na zdjęciu), by spełnić się twórczo. Świetna gra słów i gestów. Wszystko po to, by pokazać, że w świecie, w którym idei brak, w sferę zainteresowań trafiają "fenomeny" - niechby nawet głupio wykreowane. Beznadzieja każe szukać życia i podniet wszędzie, także na cmentarzu.
W drugiej części ta mistyczna fantasmagoria schodzi w zaświaty. Szaleją truposze - rozpustne i prostackie - ale gdzieś się zgubił główny bohater i jego odbicia. Postacie zmarłych pojawiają się i znikają w zwojach falujących tkanin, trwa taka sobie makabreska, z której jednak niewiele wynika, a konkluzja, że w realnym życiu jest równie byle jak i bez sensu jak w zaświatach, wydaje się nazbyt... realistyczna. Ale "Boboka" granego w Teatrze Studyjnym PWSFTviT zobaczyć warto.
