Poznań. Teatr Kana w Ósemkach
14 kwietnia o godz. 19 w Teatrze Ósmego Dnia obejrzeć będzie można spektakl "Geist" Teatru Kana (na zdjęciu). Następnego dnia odbędzie się spotkanie ze szczecińskim zespołem.
"Geist" to ostatnie przedstawienie szczecińskiej grupy, nad którym pracował Zygmunt Duczyński (zmarły w marcu ubiegłego roku), dokończone przez zespół Teatru Kana we współpracy z Arkadiuszem Buszko. Spektakl na motywach dramatu "Adam Geist" autorstwa Dei Locher, jednej z najważniejszych współczesnych dramatopisarek niemieckich.
Bohater sztuki - "zarażony" niechcianym grzechem - wędruje w poszukiwaniu własnej tożsamości, nieświadomie dokonując kolejnych zbrodni. Przedstawienie zadaje pytanie o nieprzewidywalność ludzkiego losu, o wiecznie narażone na "upadek" człowieczeństwo. Spektakl nie jest jednak utrzymany w mrocznej aurze - nieoczekiwane zwroty akcji wprowadzają paradoksalny komizm i atmosferę gorzkiego humoru. "Geist" to spektakl szczególnie ważny dla Teatru Kana. Być może najważniejszy.
15 kwietnia, o godz. 19, w siedzibie Ósemek odbędzie się rozmowa z aktorami i twórcami Teatru Kana wokół książki "Głosy czasu. Teatr Kana - 25 lat". Prowadzenie: dr hab. Juliusz Tyszka.
Książka "Glosy czasu" (pod red. Marty Poniatowskiej, Radosława Jaguckiego, Małgorzaty Mostek, Studio 69, Szczecin 2006) powstała z okazji 25-lecia istnienia Teatru Kana. Tom współtworzony był przez zmarłego 15 marca 2006 roku Zygmunta Duczyńskiego, założyciela i lidera Kany, reżysera wszystkich spektakli, dyrektora artystycznego Ośrodka Teatralnego Kana. Książka jest opowieścią Zygmunta o jego teatrze (czyli o jego życiu) i opowieścią o wielu dziesiątkach ludzi, którym Kana się w ich życiu przydarzyła i dla których stała się ważną decyzją. O ich spotkaniach z teatrem i z Zygmuntem. Jest też opowieścią o miejscu. Książka ukazała się przed śmiercią Zygmunta. Nie jest podsumowaniem. Jest próbą opisania pewnego etapu. Jest pytaniem o to, co dalej. Była pisana na urodziny.
Teatr Kana istnieje od 1979 roku założony przez Zygmunta Duczyńskiego. Początkowo zespół działał jako teatr studencki, potem stopniowo uzyskiwał coraz większą dojrzałość artystyczną i samodzielność organizacyjną. Przełomowe dla istnienia Teatru znaczenie miały dwa przedstawienia na podstawie twórczości Wieniedikta Jerofiejewa "Moskwa-Pietuszki" (1989) i "Noc" (1993) - oba spektakle prezentowane były wielokrotnie na renomowanych światowych scenach, uzyskiwały znakomite recenzje w takich magazynach jak "The Times", "Los Angeles Times", "Los Angeles Weekly", "The Scotsman", "Backstage" i wielu innych.Spektakl "Noc" zdobył 1994 roku nagrody First Fringe i Critics Award na Światowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu. Zespół wielokrotnie grał we wszystkich większych miastach Polski oraz brał udział we wszystkich ważniejszych festiwalach teatrów poszukujących i festiwalach sztuki (m.in. Międzynarodowy Festiwal Malta w Poznaniu, Białostockie Dni Sztuki Współczesnej, Międzynarodowy Festiwal Kultury Żydowskiej, Międzynarodowy Festiwal Reminiscencje w Krakowie, lubelskie Konfrontacje Teatralne). Z przedstawieniami inspirowanymi twórczością Wieniedikta Jerofiejewa występował trzykrotnie na Światowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu (w 1995 jako gość honorowy), a także m.in. w Moskwie, Amsterdamie, Berlinie, Los Angeles, Santa Monica, Santa Ana, Pasa Dena, San Diego, San Francisco (USA), Cheltenham College (Wlk. Brytania), Nitrze (Słowacja), Amsterdamie, Berlinie i Londynie (otwarcie Festiwalu Visual Theatre w 1995).
