W Argentynie, czyli wszędzie
"Poobiednie igraszki" w reż. Janusza Łagodzińskiego w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Pisze Krzysztof Pierzchlewski w Głosie Wielkopolskim.
Ostatnią premierą sezonu w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu była w minioną niedzielę sztuka "Poobiednie igraszki" - napisana w 1976 roku przez Romę Mahieu, hiszpańskojęzyczną pisarkę o polskich korzeniach.
Tekst, przełożony przez Zofię Chądzyńską, jest rzeczywiście godny zainteresowania. Opowiada o dzieciach w wieku wczesnoszkolnym oraz upośledzonym 18-latku, którzy przenoszą do swoich podwórkowych zabaw postawy i stereotypowe zachowania ze świata dorosłych, przy czym nie zawsze potrafią oddzielić zabawę od świata realnego. Pod pozorem codziennych igraszek toczy się z jednej strony walka o przywództwo, a z drugiej - o ocalenie godności. To dość przerażający świat, w którym podobnie jak w słynnym "Władcy much" Williama Goldinga naiwność miesza się z bezwzględnością, prowadząc czasem do tragedii.
W didaskaliach do sztuki Roma Mahieu wyraziła życzenie, żeby role dzieci odtwarzali dorośli, ale wystrzegając się - na ile się da - imitacji dziecięcych zachowań. Aktorzy kaliskiego teatru i grający gościnnie Przemysław Dąbrowski podołali temu trudnemu zadaniu. Na podkreślenie zasługuje znakomita gra Izabelli Piątkowskiej i Piotra Bigory, tworzących kluczowe postaci Susany i Andreasa. Janusz Łagodziński, reżyser kaliskiego spektaklu, odżegnał się od realiów Argentyny z czasów dyktatury wojskowej, nie ulegając także pokusie przeniesienia akcji w jakiś konkretny czas i pod określoną szerokość geograficzną. To wzmacnia psychologiczne przesłanie dramatu, który mówi o tym, jak przemożny wpływ dzieciństwo wywiera na całe dorosłe życie. W pełni uniwersalny charakter mają także "przezroczysta" muzyka Bolesława Rawskiego i ascetyczna scenografia Wojciecha Stefaniaka, uzupełniająca kształt pofabrycznej hali "Runoteksu" drucianą siatką, ceglanym murem i detalami z blachy falistej.
"Poobiednie igraszki" to pierwsza premiera przygotowana w całości za dyrekcji Igora Michalskiego.
