Na ostatni guzik
"Ożenek" w reż. Bogdana Cioska w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu. Pisze Aleksandra Czapla w Gazecie Wyborczej-Katowice.
"Kolejny raz, mimo usilnych prób, nie udało się ożenić Podkolesina. Starannie przygotowali się artyści do uczty weselnej. Scenograf Andrzej Witkowski zadbał o XIX-wieczny klimat z samowarem w tle. Z gramofonu płynęła ukraińska pieśń. Kostiumy były odpowiednie (i suknia biała i mundur z zielonego sukna). I wszystko takie poprawne. A gdyby tak czasem trochę poszaleć?
Spektakl Ożenek w reżyserii Bogdana Cioska jest zapięty na ostatni guzik. Przemyślane są koncepcje postaci o mocno przerysowanych charakterach. Akcja rozgrywa się w dynamicznym tempie, narzuconym przez energiczną swatkę (w tej roli Krystyna Gawrońska) oraz intryganta Koczkariewa (Wojciech Leśniak). Świetny kontrast wobec tej dwójki uzyskuje anemiczny i nieśmiały Podkolesin (Adam Kopciuszewski). Reszta zespołu aktorskiego dba, by widz dostrzegł w ich bohaterach wszystko to, co Gogol tak okrutnie wyśmiał.
Rewelacyjnym dopełnieniem satyry stają się ogromne lacie (od razu kojarzone z muzealnym obuwiem, na którym można sunąć po wypastowanych posadzkach). Każdy z piątki przyszłych kandydatów na męża jeszcze przed ślubem staje się gigantycznym pantoflarzem.
Spektakl dobry, choć nie mogę pozbyć się wrażenia, że dziś dobry to za mało. Ponad 150 lat temu Gogol napisał mistrzowską komedię. Niestety, nie gwarantuje to automatycznie wybitnego przedstawienia. Przy całej poprawności, bez wielkich zarzutów, w Teatrze Zagłębia nie pokuszono się o postawienie kroku dalej, o przekroczenie konwencji. Zabrakło jakiegokolwiek ryzyka ze strony reżysera i aktorów. A ja zdecydowanie przedkładam niepewność nad stabilność."
Na zdjęciu: scena ze spektaklu
