Śmiech na rozkaz
"Smutna królewna" Michała Walczaka w reż. Pawła Aignera Teatru Montownia na scenie Teatru Studio Buffo w Warszawie. Pisze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczpospolitej.
"Trwa dobra passa studenta reżyserii i wziętego dramaturga Michała Walczaka. Po premierach Podróży do wnętrza pokoju i Piaskownicy jego baśń sceniczną Smutna królewna z aktorami Montowni wystawił Paweł Aigner.
Sztuka zapowiadana była jako metaforyczna opowieść o królestwie, w którym odgórnie zadekretowany śmiech stal się z czasem katorgą dla poddanych, choć z obawy srogiej kary nie dają tego po sobie poznać. Z kultu rozkosznej szczęśliwości wyłamuje się jedynie królewska córka, która nie zamierza poddać się panującym regułom.
Zapowiedzi okazały się nieco na wyrost. De facto jest to banalna opowiastka o wiecznie uśmiechniętym Królu Leszku (Marcin Perchuć), radośnie tępiącym ponuraków. Wraz z nieustannie pogodną żoną, Królową Zofią (Anna Grycewicz) niepokoją się wiecznie smętnym wyrazem twarzy Królewny Amelii (Dorota Rubin). Jej melancholijne usposobienie byłoby bowiem złym przykładem dla poddanych.
Nietęgi humor Królewny stanowi zagrożenie dla pozycji Doktora (Maciej Wierzbicki), a szczególnie królewskiego Błazna (Rafał Rutkowski), ich to bowiem Król uczynił odpowiedzialnymi za poprawę nastroju latorośli. Zadanie okaże się niełatwe, jakkolwiek, mimo intryg Pazia (Adam Krawczuk), wykonalne. Królewna zdrowieje, dwór promienieje. Zwłaszcza że smuteczki stały się już dopuszczalne. Zespół Montowni (panowie) okazał się, jak zwykle, świetny, zwłaszcza Wierzbicki przemykający w stroju a la wampir. Aktorki - grające gościnnie - sympatyczne. Byłoby znacznie lepiej, gdyby muzyka nie zagłuszała tekstów piosenek. A smutek Królewny wynikał z jej buntu, a nie - jak apatia gombrowiczowskiej Iwony - z przyczyn organicznych. Ale to już byłaby inna bajka.
Michał Walczak Smutna królewna, reżyseria Paweł Aigner, scenografia Radek Dębniak, kostiumy Zofia de Ines, muzyka Hadrian Filip Tabęcki, teksty piosenek Andrzej Strzelecki, prapremiera 18 września, Teatr Montownia na scenie Teatru Studio Buffo, Warszawa".
Na zdjęciu scena ze spektaklu.
