Wredna pamięć
"Pomrocność Jasna" w reż. Piotra Nowaka Akme Studio w Centrum Artystycznym w warszawie. Pisze Marta Jadwiga Chowaniec w portalu napis.pl
Pewnego dnia Claire obudziła się i nic nie pamiętała. Na dodatek wokół niej znajdowali się sami dziwni ludzie. Klimat jak z domu wariatów - i śmiesznie, i strasznie. I tak Claire ma każdego dnia - od początku musi sobie wszystko przypominać, ponieważ co noc wszystko zapomina.
Claire ma wokół siebie całkiem sporo bliskich osób. Ale zawsze jest coś z nimi nie tak: albo psychicznie albo fizycznie. Jej syn sepleni i pali trawkę. Ma dysleksję. Mąż, obleśny i rzucający banałami z amerykańskich poradników o dobrym życiu, nie chce powiedzieć całej prawdy o mrokach pamięci swojej żony. Kulawy znajomy ma blizny na pół twarzy. Matka twierdzi, że ma "zwał" i "naraz skraca", czyli miała "zawał"i "zaraz wraca". Po wylewie krwi do mózgu, przekręca każdy wyraz. Jest też dawny woźny, który dyskutuje ze szmacianą lalką. I osoba, która się za policjantkę podaje. Wybuchowa mieszanka postaci i zdarzeń nie z tej ziemi powoduje pomieszanie z poplątaniem. A biedna Claire próbuje dociec, o co w tym wszystkim chodzi. Jednak przede wszystkim zastanawia się - czy to jest na pewno jej życie.
Czarna komedia. I śmiejemy się, i śmiejemy. A teraz wyobraźmy sobie, że takich ludzi spotykamy w życiu. A jest ich pełno. I co teraz? Nie jest nam już do śmiechu.
A teraz wyobraźmy sobie, że pewnego dnia trafia nam się przypadłość głównej bohaterki "Pomrocności Jasnej". I co - to ma być nasze życie?
