Odejście dyrektora
Daleki jestem od chęci umniejszania zasług dyrektora Nawotki, gospodarującego w ramach takiego, a nie innego budżetu. Niemniej budynek przy alei Zwycięstwa nie był miejscem, gdzie wydarzały się wydarzenia najważniejsze. Gdyby chcieć badać, jak bije dziś gdański puls, trzeba by go sprawdzać w innych miejscach. Chciałoby się to zmienić - odejście dyrektora Włodzimierza Nawotki z Opery Bałtyckiej w Gdańsku komentuje Jarosław Zalesiński w Polsce Dzienniku Bałtyckim.
Odejście Włodzimierza Nawotki, dyrektora Opery Bałtyckiej, to koniec pewnej epoki.
Pan dyrektor Nawotka szefował operze bez mała trzydzieści lat. Trzydzieści lat! Piękny wiek! Ale niemożliwy w czasach, jakie nadeszły, gdy i artystów, i szefów instytucji kulturalnych zatrudnia się na czasowe kontrakty.
Czasy, jakie nadeszły, to bowiem czasy konkurowania, płynności, zmian. Nawet jeśli coś jest dobre, swędzi nas, by sprawdzać, czy nowe nie byłoby lepsze. Coś też na tym tracimy, bo gdy z teatrami czy orkiestrami zrastały się nazwiska ich wieloletnich szefów, miało to swój powab. Ale wygląda na to, że to powab przeszłości.
Zmiana dyrektora jest ważna z jeszcze jednego powodu. Daleki jestem od chęci umniejszania zasług dyrektora Nawotki, gospodarującego w ramach takiego, a nie innego budżetu. Niemniej budynek przy alei Zwycięstwa nie był miejscem, gdzie wydarzały się wydarzenia najważniejsze. Gdyby chcieć badać, jak bije dziś gdański puls, trzeba by go sprawdzać w innych miejscach. Chciałoby się to zmienić.
Pamiętam, jak zszokował niegdyś dziennikarzy prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, deklarujący, że jednym z kulturalnych priorytetów miasta jest - bursztyn. Muzeum Bursztynu już chwalebnie stoi. Może pora na zmianę prorytetów?
W Gdańsku przeinwestowano kulturę ludyczną, instytucje kultury wysokiej podrzucając jak kukułcze jajo do gniazda marszałkowi. Gdański teatr operowy też tak zrobiono w jajo. Zastanówmy się, jak to odwrócić.
