Jak okrutny jest Syn Gwiazdy
"Syn Gwiazdy" w reż. Petra Nosalka w Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie. Pisze Ewa Podgajna w Gazecie Wyborczej - Szczecin.
W Pleciudze czeski reżyser Petr Nosalek współcześnie odczytuje XIX-wieczną baśń Oscara Wilde'a.
Angielski pisarz popełnił dwa tomy bajek stylizowanych na andersenowskie, równie pięknych, ale znacznie bardziej gorzkich. Świat Oscara Wilde'a jest podszyty grozą, cierpieniem, niesprawiedliwością.
"Syn Gwiazdy" to historia narcystycznego chłopczyka o wymownym imieniu Gwiazdor. Nie ma wyższych uczuć, jest bezwzględny i okrutny. Wydłubuje oczy kretowi, zabija kamieniem wiewiórkę, wyrzeka się matki żebraczki. Ukarany, wyrusza w świat na jej poszukiwanie i odkupuje winę.
Petr Nosalek nie kryje przed widzami spektaklu okrucieństwa (jak dziecko potrafi być okrutne, jak okrutny jest świat), ale szuka płaszczyzny, na której mógłby je dzieciom współcześnie opowiedzieć. Kapitalnym pomysłem jest to, że dziewczynka gubi lalkę Gwiazdora w muzeum, co jest początkiem jego nieszczęść. W gablotach ożywają martwe zwierzęta i afrykańskie rzeźby, które będą ofiarami złego chłopca, krzyczącego do czarnych lalek: "Czarnuchy, jestem waszym panem!". Żołnierze pilnujący dalekowschodniego miasta, w którym Gwiazdor szuka matki, noszą starożytne bajkowe hełmy, ale też współczesne wojskowe mundury polowe i karabiny. Arabski zły Czarownik więzi chłopca w strasznym więzieniu z zasiekami.
Reżyser złagodził zakończenie oryginału Wilde'a, w którym brak klasycznego happy endu. W oryginale Gwiazdor co prawda zostaje królem, ale nie żyje długo i szczęśliwie, tylko zaraz umiera, a jego następca na tronie wcale nie jest dobry. Nosalek pozostawia dzieciom pokrzepiające piękno szczęśliwego rozwiązania.
Szkoda tylko, że w takim spektaklu aktorzy Pleciugi grają z tak okropną minoderyjną czy sitcomową manierą (z wyjątkiem Dariusza Kamińskiego w roli Żebraka).
