W pułapce sumienia
"To ja..." w reż. Tatiany Malinowskiej-Tyszkiewicz w Teatrze Krypta w Szczecinie. Pisze Katarzyna Stróżyk w Kurierze Szczecińskim.
Najgorszą karą dla człowieka, który pozbawił życia innego człowieka, jest jego prywatne piekło - tak brzmi przesłanie najnowszego spektaklu Tatiany Malinowskiej-Tyszkiewicz, którego premierę zaprezentował w sobotę Teatr Krypta w Szczecinie.
Reżyserka oparła przedstawienie "To ja..." na motywach "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego. Z arcydzieła wyciągnęła jeden wątek - rodzącego się i narastającego poczucia winy Raskolnikowa po zabójstwie lichwiarki i jej siostry. W wyniku takiego zabiegu powstał kameralny dramat o sumieniu - spychanym na margines i zagłuszanym wewnętrznym głosie, ujawniającym się, gdy człowiek wyrządza bliźniemu zło.
Malinowska, świetnie czująca trudne psychologiczne teksty, pokazuje widzowi Raskolnikowa już po tym, jak dokonał morderstwa. Rozedrgany, nieradzący sobie z poczuciem winy student jest na skraju obłędu. Próbuje sam siebie przekonać, że nie zrobił nic strasznego - ot, wyeliminował że społeczeństwa jednostkę drugiej kategorii, nic niewartą. W uwierzeniu w taką wersję zdarzeń przeszkadzają Raskolnikowowi dwie osoby: śledczy Porfiry Piotrowicz i dziewczyna uświadamiająca studentowi głębię zła, jakiej się dopuścił. O ile druga postać, grana przez Martę Łągiewkę, to bardziej odrealnione uosobienie sumienia, o tyle Porfiry w znakomitym wykonaniu Jacka Piotrowskiego jest chyba najciekawszym bohaterem spektaklu. Prowadząc z Raskolnikowem niewinną z pozoru rozmowę, zapędza go w pułapkę i wymusza przyznanie się do zbrodni. "To ja..." warto zobaczyć również dla Marka Żerańskiego w roli balansującego na granicy rozpaczy i histerii Raskolnikowa. Po raz pierwszy w swej szczecińskiej karierze miody aktor dostał szansę na pełne rozwinięcie skrzydeł - i dobrze ją wykorzystał.
