Sztuka czeskiego robotnika w łódzkim teatrze
ŁÓDZKI Teatr Nowy wystawił ostatnio ciekawą sztukę czeskiego robotnika, Waszka Kani, pt. "BRYGADA SZLIFIERZA KARHANA". Teatr Nowy jest teatrem młodym, otwierającym pierwszy sezon i zarazem teatrem młodych, gdyż w swoich szeregach skupia przeważnie pełną entuzjazmu twórczego młodzież aktorską.
Treścią utworu Waszki Kani jest prosta i szczera ooowieść o współzawodnictwie dwóch brygad w fabryce - starych i młodych robotników, o wzroście wydajności pracy, o pokonywaniu trudności, związanych z wykonaniem planu, o produkcji, racjonalizatorstwie, a przede wszystkim o tych głębokich i zasadniczych przemianach, jakie zaszły w świadomości robotnika od chwili, gdy stał się on gospodarzem fabryki.
Bohaterami sztuki są robotnicy. Akcja rozgrywa się w szlifierni czopów tłokowych w Sokołowie. Po prostu i po ludzku opowiada sztuka o codziennej pracy garstki młodych robotników, którzy, mimo przeróżnych trudności technicznych, opierając się na racjonalizatorskich metodach pracy, przystępują do wykonania planu. Zapał młodych, ich ambicja i entuzjazm porywają także i starszych robotników, spoglądających dotychczas niejednokrotnie nieufnie na "inowacje", które wprowadza się w fabryce. Stopniowo lecz nie z mniejszym zapałem, starzy przystępują do najszczytniejszej rywalizacji, do współzawodnictwa pracy.
Utwór Kani przepojony jest głębokim optymizmem, wiarą w człowieka, ufnością w zwycięstwo. Główną zaletą sztuki jest konsekwentnie i mocno zarysowane klasowe podejście do wszystkich poruszonych przejawów życia robotniczego. Przepaść dzieląca "Brygadę szlifierza Karhana" od utworów burżuazyjnych dramaturgów polega przede wszystkim na ujęciu przez autora wszystkich przeżyć swoich bohaterów, ich zmagań i dziejów, smutków i radości - z klasowego punktu widzenia.
Waszek Kania jest z zawodu robotnikiem - szlifierzem. Syn dworskiego pastucha, pracując kolejno jako ślusarz, elektrotechnik, rybak, szlifierz. Kania poznał nędzę i bezrobocie. Biorąc przed wojną czynny udział w ruchu robotniczym, organizując strajki, stopniowo podnosił swą świadomość polityczną i został członkiem Czechosłowackiej Partii Komunistycznej. Z Partią Kania wiąże całe swe życie oraz twórczość. "Moją obecną pracą -mówi Kania- staram się spłacić Partii i mojej klasie wielki dług za to wszystko, co mi dały"!
Sztuka Kani stanowi ciekawą pod każdym względem pozycję teatralną, którą powinny zainteresować się również teatry świetlicowe.
